Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου: ένα ποίημα

Χαρτογράφηση   Στέκεις μονάχος Χαρτογραφείς το πέλαγος Η σκιά σου πέφτει σ’ ένα πεύκο. Χαστούκια από ανεμοθύελλες Γέρνουν το πεύκο καταγής Τόξο που τεντώνεται, έτοιμο να Εκσφενδονίσει τα βέλη του…

0 Comments

Κώστας Ποντικόπουλος Λαύριο – Κέα. Μιας ώρας πέρασμα.

Κανα εικοσάλεπτο που είχαν βγει από τη μπούκα του λιμανιού του Λαυρίου. Αριστερά στο ξερόβραχο φαινόντουσαν, επίμονα σαν βουβή κραυγή ηττημένης ιστορίας, τ’ απομεινάρια του ΑΕΤΟ, της Διοίκησης, του ΓΕΤΟ.…

0 Comments

Ρεμπέκα Έλσον (2/1/1960 – 19/5/1999). Η ποίηση γενέθλιων και πρωτοχρονιάτικων αστεριών. μτφ. Έφη Φρυδά

Την Ρεμπέκα Έλσον σας την σύστησα πριν λίγο καιρό. Αστρονόμος διεθνούς βεληνεκούς, ποιήτρια μιας ιδιαίτερης ευαισθησίας στον τρόπο που ερμηνεύει και αποτυπώνει τη σύντομη ζωή της, με μια αμφίδρομη νοητική…

0 Comments

Άννα Αχμάτοβα: Το τραγούδι της τελευταίας συνάντησης. Μετάφραση: Λίζα Διονυσιάδου

 Με στήθος παγωμένο βάδισα  αλαφροπατώντας. Στο δεξί μου χέρι, το γάντι το αριστερό φορώντας.   Τα σκαλιά μου φάνηκαν αμέτρητα Κι ας ήξερα πως ήταν μόνο τρία. Ψιθυρίσματα στα φύλλα…

0 Comments

Παναγιώτα Λάσκαρη: ένα ποίημα

Βροχῆς ἀνεπαίσθητον                        Τί γίνεται ἅμα          φιλήσεις τὴ βροχὴ στὸ φύλλο της ἐπάνω          Δεκέμβρη μήνα ποὺ χάνει τὸ νῆμα γυμνὸς          σὰν μνημεῖο στὰ μέλλοντα  …

0 Comments