Αγγελική Στεφανίδου: «Πώς πας παρακάτω»  

 Σου περισσεύουν δάκρυα συμπόνοια όνειρο γυρνάς το κεφάλι στο κακό την πλάτη στο δυσοίωνο ακούραστα ελπίζεις αποκοιμιέσαι με στρωσίδι τα βιβλία η πόρτα σου ορθάνοιχτη Στην αγκαλιά και το φιλί…

0 Comments

Θανάσης Τριανταφύλλου – Ένα ποίημα

Αρχή της απροσδιοριστίας   Καταγράφει χιλιόωρα αναζητήσεων, χωρίς, ενίοτε, ν’ ανακαλύψει κάτι. Σκιαγμένο, αδύναμο αγρίμι σε κλουβί γράφει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων χωρίς να βλέπει τίποτε το καινούριο.   Εγκλωβισμένος, θαρρείς!…

0 Comments

Κωνσταντίνος Βορβής: 2000

2000   Μονάχα εσύ θα μπορούσες να με καταλάβεις Αυτό που μας ενώνει, η γύμνια απέναντι στην δυσμορφία της αλήθειας Τα ιδανικά και οι ουτοπίες δεν μας συγκινούν τις χλευάζουμε…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: ΝΕΟΝΙΚΟΤΙΝΟΕΙΔΗ *

Είπαν.... εκτός κινδύνου. Η εντομοκτονία ολοκληρώθηκε  επιτυχώς.   Μα πεταλούδες πολύχρωμες αργοπεθαίνουν. Οι μέλισσες το ίδιο. Ενταφιάσθη η επικονίαση. Φρυγμένα κορμιά μικρά. Η ομορφιά και το μέλι φλεγόμενα απ΄την υπάρχουσα…

0 Comments