Γεωργία Πολυκανδριώτη: δυο ποιήματα
ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ… Ένα διάφανο πόμολο που γυρίζει στον κήπο η Εύα, μια λέξη που στάζει κατακόκκινο αίμα, η μακριά ηδονή του πρωινού ουρανού, ένα κοριτσάκι που ζωγραφίζει το Όμικρον,…
ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ… Ένα διάφανο πόμολο που γυρίζει στον κήπο η Εύα, μια λέξη που στάζει κατακόκκινο αίμα, η μακριά ηδονή του πρωινού ουρανού, ένα κοριτσάκι που ζωγραφίζει το Όμικρον,…
Η Ντόρα έφτασε στην Ιρλανδία Μέσα στο χιόνι και τ' αγέρι· Εγκαίρως έφτασε εκεί Με ένα πλοίο, αν και εν μέρει Γιατί πήγε στην Ιρλανδία Η Ντόρα…
Toi et moi Έχω έναν δικό μου κόσμο όπου αυτοκτονώ τακτικά έχω μέρες στο ημερολόγιο με όνομα υπνωτικών έχω σωλήνες εξάτμισης κάτω από το κρεβάτι και επιπλέω (ουσιαστικά έτσι…
Σου περισσεύουν δάκρυα συμπόνοια όνειρο γυρνάς το κεφάλι στο κακό την πλάτη στο δυσοίωνο ακούραστα ελπίζεις αποκοιμιέσαι με στρωσίδι τα βιβλία η πόρτα σου ορθάνοιχτη Στην αγκαλιά και το φιλί…
Αρχή της απροσδιοριστίας Καταγράφει χιλιόωρα αναζητήσεων, χωρίς, ενίοτε, ν’ ανακαλύψει κάτι. Σκιαγμένο, αδύναμο αγρίμι σε κλουβί γράφει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων χωρίς να βλέπει τίποτε το καινούριο. Εγκλωβισμένος, θαρρείς!…
Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου. Καθώς όμως πέθανε η μάνα μου, όλα τελείωσαν και η ζωή μου πήρε άλλη στροφή. Το σώμα μου ήταν τρομοκρατημένο από την απώλεια. Έπρεπε να…
Η μέρα της συγκομιδής, ένας όρκος σιωπής (σπαράγματα) Μελάνι ξεχείλισε ο όρκος, περγαμηνή γεμάτη αίμα ανάμεσα στα σύμβολα το ξόρκι της. Αμέτοχος από τη διαδικασία, το σώμα του…
Το όνομα μου είναι Τζόναθαν. Η μητέρα με φώναζε Τζο. Όλη την μέρα ήταν σκυμμένη πάνω από το καλάθι με τα χρωματιστά νήματα και έπλεκε για μένα ζακέτες, σκουφιά, κασκόλ.…
2000 Μονάχα εσύ θα μπορούσες να με καταλάβεις Αυτό που μας ενώνει, η γύμνια απέναντι στην δυσμορφία της αλήθειας Τα ιδανικά και οι ουτοπίες δεν μας συγκινούν τις χλευάζουμε…
Είπαν.... εκτός κινδύνου. Η εντομοκτονία ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Μα πεταλούδες πολύχρωμες αργοπεθαίνουν. Οι μέλισσες το ίδιο. Ενταφιάσθη η επικονίαση. Φρυγμένα κορμιά μικρά. Η ομορφιά και το μέλι φλεγόμενα απ΄την υπάρχουσα…
ΟΛΟΣΩΜΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ Πονώ όλο μου το σώμα τα πόδια μου δεν τα νιώθω καθόλου. Τι έγινε; Θυμάμαι να δίνω εντολή στο λοχία Γιώργο να οδηγήσει το λόχο πίσω από…
ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΡΟΥΧΑ Έχω ένα στίχο με τέσσερις λέξεις ( όπως το σώμα μου στο δικό σου το σώμα ) σε ένα σου ποίημα, που ξέρω σμιλεύεις. Κοίτα να…