Σοφία Ελευθερίου: Τα γαϊδουράγκαθα
-Γρύλισμα ήταν αυτό; -Δεν ήταν γρύλισμα. -Πως το ξέρεις; Το άκουσες καλά; Έρχεται από πάνω, εδώ στα δεξιά. Ανάμεσα στα έλατα. -Το ακούω. Αλλά δεν ήταν τέτοιο πράγμα. -Έχει γούστο…
-Γρύλισμα ήταν αυτό; -Δεν ήταν γρύλισμα. -Πως το ξέρεις; Το άκουσες καλά; Έρχεται από πάνω, εδώ στα δεξιά. Ανάμεσα στα έλατα. -Το ακούω. Αλλά δεν ήταν τέτοιο πράγμα. -Έχει γούστο…
Ὁ ζωγράφος Ἐργαζόταν ἐντατικὰ ἐδῶ καὶ χρόνια στὴν φτωχική του σοφίτα στὴν ὁδὸ Ἐλευθερίας. Ἕνα κρεβάτι, ἕνα τραπέζι, τὸ καβαλέτο καὶ πολλοί, πολλοὶ πίνακες -ἀδιάφοροι. Ἐκεῖνο τὸ καλοκαιρινὸ πρωινὸ…
Η Ρεμπέκα Έλσον ήταν μόλις 16 ετών όταν είδε για πρώτη φορά την Ανδρομέδα μέσα από το τηλεσκόπιο. Μαγεμένη από «τη λεπτεπίλεπτη τούφα του γαλακτώδους ελικοειδούς φωτός στην αιώρησή του…
ΤΡΟΦΟΣ: Μακάρι να μην πέταγε το σκάφος της Αργώς ανάμεσα απ’ τις μαύρες Συμπληγάδες με προορισμό του τη μακρινή Κολχίδα. Μήτε να έπεφτε ποτέ πεύκο κομμένο στις λαγκαδιές του…
Δε σε διάλεξα εγώ Μα πορεύομαι χρόνια μαζί σου Μυστικό εκκρεμές της ζωής μου Απ’ την πρώτη μεγάλη χαρά Εκ γενετής και την πρώτη γνώση του πόνου Αιωρήσεις άνω και…
Έκθεμα Απότμημα καρδιάς που τραγουδούσε την άνοιξη στον λάκκο των λεόντων συγχώρεσε σε όλους τα πάντα πίστεψε στα θαύματα ξαναγεννήθηκε ακούγοντας το πρώτο «γιατί» ενός παιδιού βούτηξε σε βυθούς…
Κοπεγχάγη Από την ώρα που προσγειώθηκε το αεροπλάνο στο Ελευθέριος Βενιζέλος άρχισε να νιώθει ένα σφίξιμο στο στομάχι. Φυσικό ήταν, αφού αναγκάστηκε να ξυπνήσει από τ’ αξημέρωτα, προκειμένου…
Όπου κοιμήθηκε Σε κάθε στενό υπάρχουν μικρά ιερά τόποι καθαγιασμένοι που έχουν κοιμηθεί άστεγοι και πρόσφυγες, γέροι, παιδιά σημεία που άφησαν τον ύπνο τους, τα όνειρα που άφησαν το…
Χίντεμπουργκ κλπ Περπατάω. Βλέπω το λόφο από την πίσω μεριά και ξέρω πως έχω φτάσει. Περνάω το νταμάρι. Την κατηφόρα. Και μπαίνω απ’ το πλάϊ. Ανεβαίνω τα σκαλιά.…
Χαμόγελα Πλατιά Νομίζω ότι τα μάτια μου Τα ζωγράφισες κάπως μεγάλα – Αν και μισόκλειστα – Αλλά δεν έχω στόμα ακόμα Να στο πω. Για να χωράνε μέσα…
Χωρίς εσένα Κρυώνω χωρίς εσένα Δεν κατάλαβα ποτέ Πώς ξέρει ο αέρας Ότι εσύ έφυγες. Το σύμπαν συρρικνώνεται Σαν ραγισμένη μπάλα Και αφήνει πάνω μου τα κρύα κουρέλια…
(Σχ. 1) ΗΛ. Ω θύμημα του πιο αγαπημένου μου απ’ όλους τους ανθρώπους, της ζήσης του Ορέστη απομεινάρι, πώς με χαμένες τις…