İlhan Sami Çomak: ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΔΩ. Μετάφραση: Σάρα Θηλυκού

Δεν υπάρχουν παιδιά να σκαρφαλώνουν τοίχους για να το σκάσουν από το σχολείο. Κανένας αγαθός ανθρώπινος δεσμός φιλία να πιάνει από απλές λέξεις. Δεν υπάρχουν πέτρες για να πετάξεις πέτρες…

0 Comments

Ζυλ Ρομαίν: Οι Άνθρωποι της Καλής θελήσεως (απόσπασμα από το βιβλίο XV) Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

ΧV. Πρελούδιο στο Βερντέν «Το λυρικό όραμα του πολέμου που είχε βοηθήσει τους άνδρες να ξεκινήσουνε, δεχόταν ένα προδοτικό ταρακούνημα που το έκανε να τρεκλίζει. Ο πόλεμος έπαιζε στους πολεμιστές…

0 Comments

Νίκος Τζώρτζης: Αθήνα, 403/2 π.χ. Επιστροφή στη δημοκρατία και ψήφισμα περί του μη μνησικακείν.         

                   ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ    (ο ενιαυτός της αναρχίας)   Αμέσως μετά την επιστροφή του, ο Καραμανλής  αντιμετώπισε μια  κατάσταση «δομικού και  θεσμικού…

1 Comment

Ζωή Κατσιαμπούρα: Αρτ

Χήρεψε σχετικά νέος. Έμεινε μόνος και κακομοίρης, να κουτσομαγειρεύει καμιά φορά, αλλά κυρίως να τρώει στην ταβέρνα-καφενείο  στο λιμανάκι, μαζί με άλλους καναδυό μαγκούφηδες ή περαστικούς  και μαζί με όλους…

0 Comments

Κλεονίκη Δρούγκα:  Απόηχοι  

Πανηγύριζε η ροδιά άλλοτε ανεμίζοντας τα φύλλα της στα μελτέμια του Σεπτέμβρη άλλοτε σιγοντάροντας τον ήλιο που τη φλέρταρε μ΄ ένα ξεθωριασμένο βλέμμα παιχνίδιζαν οι ματιές δυνάμωναν οι σφυγμοί έκοβαν…

0 Comments

Τάκης Γεράρδης: oι Μαύρες Τρύπες

 Πριν από καιρό κοιτώντας τη σύνθεση μιας κριτικής επιτροπής σε έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος παρατήρησα πως και τα πέντε μέλη ήταν γυναίκες. Χωρίς δεύτερη σκέψη και κουτοπόνηρα σκεπτόμενος, έγραψα τις…

0 Comments

Χρύσα Αλεξόπουλου: ένα ποίημα   

 Στόν Πανορμίτη                                  Ἀπάνεμα, στήν κόγχη πέτρας καί νεροῦ,                                κατέβηκε πάνοπλος Ἀρχάγγελος,                                μέ τά φτερά του τά πατρικά μετράει                                πόση ἀπό τήν προστασία του ἀντέχουμε.                               …

0 Comments

NICOLAE DABIJA:  Το τρίτο μάτι. Μετάφραση: Άντζελα Μπράτσου

 Μου είναι όλο και πιο δύσκολο να ξεχωρίσω ανάμεσα στην άνοιξη και τον παράδεισο,                τα δάκρυα από τις σταγόνες τις βροχής μεθυστικά, μεθυστικά στροβιλίζονται γύρω μου αυτά που βλέπω…

0 Comments