Γεώργιος Κ. Τασούδης: ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ
Χαμογελώντας Ο Σωκράτης, ο Γεώργιος, ο Σώζων… Ο Λούης που κίνησε για το λόφο με σημαία λευκή, χαμογελώντας. Ο padre Camillo που κατακεραύνωσε τους εκμεταλλευτές, χαμογελώντας. Ο Fortino που…
Χαμογελώντας Ο Σωκράτης, ο Γεώργιος, ο Σώζων… Ο Λούης που κίνησε για το λόφο με σημαία λευκή, χαμογελώντας. Ο padre Camillo που κατακεραύνωσε τους εκμεταλλευτές, χαμογελώντας. Ο Fortino που…
Η ΕΚΤΑΦΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ «Τρίτη 4 Ιουνίου 1946, μεσημέρι στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Ξεθάβουν τώρα – άλλα σε κάσες και άλλα γυμνά κατάσαρκα μέσα στο χώμα – τα αγάλματα. […] Ήταν…
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Ο Παντελής έμενε σε μια μικρή καλύβα, έξω από ένα ψαροχώρι. Είχε μια μικρή βάρκα , πήγαινε για ψάρεμα και ότι έβγαζε το πουλούσε…
Θερινό Όπως το ώριμο ροδάκινο, με παραφουσκωμένες φλέβες και ξεχειλωμένους νευρώνες το σώμα μας ψάχνει να βρει μορφή στο άγγιγμα του θανάτου. Αμορφία μέσα από τη μορφή, και…
Ήθελε τώρα μανιασμένα να δει το παιδί του, το γιο του, αυτόν που είχε πνίγει είκοσι και, χρόνια πριν, στ' ανοιχτά της Μαδαγασκάρης, ήτανε πάνω στο μπρίκι με τα γαϊδούρια…
ΜΙΑ ΧΑΡΗ Γλιστρά ο Αύγουστος απ΄ τις χαραμάδες γυμνός στη συκιά της αυλής ψήνει το δέρμα κοριτσιών φλερτάρει με τη θάλασσα παίζει με τα μελτέμια θρυμματίζει το σκοτάδι καρφώνοντας…
Ο Φεδερίκο δελ Σαγράδο Κοραθόν δε Χεσούς Γαρθία Λόρκα (Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca, γεννήθηκε στο Φουέντε Βακέρος στις 5 Ιουνίου 1898 και δολοφονήθηκε στο Βιθνάρ στις 19 Αυγούστου…
Σχ. 2 Το μεγαλύτερο κακό απ’ όλα είναι έμφυτο στις ψυχές των περισσότερων ανθρώπων, και καθώς ο καθένας το συγχωρεί στον εαυτό του, δεν αναζητεί κανέναν τρόπο για να…
Έμαθα τόσα σκάβοντας τη γη Είδα δέντρα να μεγαλώνουν. Που δεν πρόκειται να πεθάνουν στα χρόνια που ζει ένας άνθρωπος Δεν πεθαίνουν ποτέ σαν το βράχο, σαν το…
ΜΟΝΗ ΣΠΙΤΙ Ξυπνάω τη νύχτα ξαφνικά Κι όσο αραδιάζω ονόματα καλώντας Και τ’ όνομά σου τελευταίο, Σαν έναν κωδικό ασφαλή επιτέλους Που ανοίγει πόρτες, Κανείς. Δεν είσαι εδώ. Μετοίκησες…
1. Άκου. Πέρα να ξεψυχάει μια βροχή Το φεγγάρι μονοκοντυλιά Θεού Μια θάλασσα να μας κοιτάζει Θυμίαμα η ανάσα της Να λαμπυρίζουν δυο ψυχές Ν' ανηφορίζουν Κάποιοι να τρεκλίζουμε Γυμνοί…
ΤΑ ΠΙΡΑΓΧΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Ζέστη και ζόφος, άσπονδοι φίλοι. Τριγυρνάω στο κέντρο της Ιπποδάμειας πόλης. Η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο. Η υγρασία πήζει σαν ζελέ, τριγύρω μου ο…