Γεωργία Παπαδάκη: ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ  VII Εἰς Διόνυσον (στ. 32-59) (σχ. 1) (Ο Διόνυσος στα χέρια των πειρατών) Σχ. 2

Με το που είπε αυτά, σήκωσε το κατάρτι και τα πανιά του καραβιού τραβώντας τα. Φύσηξε τότε αγέρας φουσκώνοντας το μεσιανό πανί, και γύρω τα σχοινιά αμέσως τεντωθήκαν· και νά,…

0 Comments
Read more about the article Βάλτερ Πούχνερ: Αστροδρόμια (απόσπασμα)
Bright starfield as space background

Βάλτερ Πούχνερ: Αστροδρόμια (απόσπασμα)

 Ι   Το θέατρο του ουρανού νυχτιάτικα δεν έχει παράσταση. Οι ηθοποιοί χωρίς ρόλους κοιμούνται γυμνοί στους ξενώνες. Ο καθένας μοναδικός θεατής κάθεται στο σκοτάδι, το εισιτήριο στο χέρι. Πλήρωσε…

0 Comments

Ελένη Κουρή: δυο ποιήματα

ΒΑΘΜΗΔΟΝ     Αυξάνομαι επί των αστικών αποστάσεων Σήμερα οδηγούμαι από ένα σώμα κύμβαλο τραντάζομαι καθώς συγκρούομαι Πάνω στη φτέρνα μου βαθμηδόν μεγαλώνω Βήμα το βήμα σήμερα είμαι τόση αύριο…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: Ημιμάθεια

Μ΄ ένα μοναδικό  μολύβι, μαύρο, ζωγράφιζε, νυχθημερόν,  εφτάχρωμη την ίριδα  και πλήθος παρδαλά πουλιά, στο περιτύλιγμα των συγγραμμάτων. Παρέμεινε αναλφάβητη.   Μονόφτερη, πετούσε, στα ψηλά,  χωρίς διακοπή, για δεκαετίες. Φοβότανε…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ΜΠΟΡΧΕΣΙΑΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

                                                                           Στον Ν. Κ.   Δύο πεύκα. Στη Νικήτη Χαλκιδικής. Το πρώτο, μάλλον αυτοφυές, στέκει έξω από τον φράχτη ενός εξοχικού. Μπροστά του πέντε μέτρα άμμος. Στη σκιά του μπορεί…

0 Comments

Αγγελική Στεφανίδου: «Πώς πας παρακάτω»  

 Σου περισσεύουν δάκρυα συμπόνοια όνειρο γυρνάς το κεφάλι στο κακό την πλάτη στο δυσοίωνο ακούραστα ελπίζεις αποκοιμιέσαι με στρωσίδι τα βιβλία η πόρτα σου ορθάνοιχτη Στην αγκαλιά και το φιλί…

0 Comments

Θανάσης Τριανταφύλλου – Ένα ποίημα

Αρχή της απροσδιοριστίας   Καταγράφει χιλιόωρα αναζητήσεων, χωρίς, ενίοτε, ν’ ανακαλύψει κάτι. Σκιαγμένο, αδύναμο αγρίμι σε κλουβί γράφει χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων χωρίς να βλέπει τίποτε το καινούριο.   Εγκλωβισμένος, θαρρείς!…

0 Comments