Καίτη Παυλή: ένα ποίημα

Τέλος   Αθόρυβα το τέλος γράφεται Άνω τελεία στην αρχή   Κι ακριβοθώρητη η επανάληψη.   Αύριο λες, αύριο πάλι Και κατακόκκινο το αύριο ζεσταίνεται με λόγια Φουσκώνει μεγαλώνει στο…

0 Comments

Ἀναστασία Κόκκινου: ένα ποίημα

Ποιοί κληρονόμοι   Ποιοί κληρονόμοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια.   Σιγὰ νὰ μὴ νοιαστοῦν οἱ κληρονόμοι, ἀλλόγλωσσοι θ’ ἀδειάσουν τὰ ντουλάπια ἑλληνικά, μαυριδερὰ ζουλάπια ἄσημα ὅσα φέρναν ταχυδρόμοι.   Θολώνουνε…

1 Comment

Προσπέρ Μεριμέ: Ματέο Φαλκόνε (απόσπασμα). Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

 Στη θέα των στρατιωτών, η πρώτη σκέψη του Ματέο1 ήτανε ότι είχαν έρθει για να τον συλλάβουνε. Γιατί όμως αυτή η σκέψη; Είχε λοιπόν μπερδέματα με την αστυνομία ο Ματέο;…

0 Comments

ΠΙΝΔΑΡΟΥ (βλ. σχ. 1) ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ VI,  ΣΤΟΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟ ΑΓΗΣΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ ΜΕ ΑΜΑΞΑ ΣΥΡΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΗΜΙΟΝΟΥΣ, στ. 49-119. Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη       

Σχ.2 […]    Αλήθεια, λέγεται πως με το γιο του Κρόνου,    τον Ποσειδώνα, η Πιτάνη έσμιξε    και θυγατέρα γέννησε μαυρομαλλούσα, την Ευάδνη·    και κάτω απ’ τις πτυχές…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: Πυρπολημένο  θέρος στην Πατρίδα

                                                Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία   Στη χώρα μας, τα δάκρυα του θεού ποτίζουν τις αυλές, φαρμακωμένα . Η ανάσα του μας καίει τα σπαρτά    και τα…

0 Comments