Μαργαρίτα Παπαμίχου: Το πρώτο ποίημα
Το πρώτο ποίημα Το παιδικό μου ποίημα το έθαψα στην αυλή του πατρικού μου έσκαψα βαθιά κανείς να μην το βρει έτσι παράξενο που ήταν έτσι παράφορα που…
Το πρώτο ποίημα Το παιδικό μου ποίημα το έθαψα στην αυλή του πατρικού μου έσκαψα βαθιά κανείς να μην το βρει έτσι παράξενο που ήταν έτσι παράφορα που…
Μέσα στο ασήκωτο φως μια μαύρη τελεία στο δρόμο προς το επέκεινα και το αλάτι πληγή και το αλάτι αφρός από τα χείλη της αθανασίας η θάλασσα δεν έχει δέντρα…
Υπάρχει ένα δέντρο Υπάρχει ένα δέντρο στη μέση του λιβαδιού, που στα μάτια μου ξεχωρίζει ανάμεσα στα άλλα. Κάποτε στριφογυρνάει γύρω από τον άξονά του, για να δεθεί σφιχτά.…
Ουρανογραφία 3 και 4 Με το βλέμμα στραμμένο προς τον Ουρανό, Τα χαμερπή ανθρώπινα ζωντανά Μάς υπολήπτονται. Δεν μπορώ να πω το ίδιο Και για τους φτωχοδαίμονες Που ανησυχούν…
Πλοκάμια πελώριου χταποδιού χτυπούν στα μέσα του ατέλειωτου καλοκαιριού τα τρικυμισμένα νερά ενός κόσμου που φθίνει. Έσμιξε το γαλανό της θάλασσας με το σκοτεινό του νυχτερινού ουρανού σε απροσδιόριστα ρεύματα…
Μία ελάχιστη ρωγμή στο εδώ και τώρα -σπάνιο δώρο- άνοιξε στην ψυχή μου άπλετο χώρο. Του κόσμου η ομορφιά ήσυχα εισβάλλει‧ άρωμα γιασεμιού δροσιά της κρήνης λάμψη σελήνης αθώο…
[Ἄτιτλον] «καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος» (ψαλμ. νγ΄) Τὰ κυπαρίσσια ποὺ τὰ κατεβάσανε ἀπὸ τὰ ὕψη τους γιὰ δοκάρια στὸ παλιὸ σπίτι ἀκόμη νιώθουν τὸ τσεκούρι ἀτσάλι στὴν ἐπιδερμίδα…
Ένας άντρας Λέει πως νύχτα βαθιά, με τα μάτια ανοιχτά θα ονειρευτεί την αιωνιότητα σαν να ’ταν σε λίγο να πεθάνει. Θα ξημερώσει πίνοντας ουρλιάζοντας ένθεος, μ’…
Συμφιλίωση Έλα να λυπηθούμε τους εαυτούς μας να θυμηθούμε πως πλούσιοι ήμασταν μα τώρα διακονιάρηδες που ανταλλάσσουν κέρματα συμπόνοιας γίναμε. Έλα να συγχωρέσουμε τους εαυτούς μας η αλαζονεία…
Τράκτορας «Εσύ θα σέρνεις το κάρο» Μου είπε ένα βράδυ ο Άγγελος για σένα Ήθελε να πει -Υποθέτω από τα συμφραζόμενα- Ότι όλα από μένα θα περνούσαν Εσύ βαρύς και…
Ομολογία πίστεως Άκουσα κάποτε τα τζιτζίκια Να ψέλνουν το όνομά Σου... Και τότε συνειδητοποίησα Για πρώτη φορά Είναι αλήθεια Πώς παντρεύονται τζαζ, ρεμπέτικο, κλασική Μουσική, νησιώτικα και μοιρολόγια Μανιάτικα...…
Ιούλιος 2024 Σχόλη Ξόμπλιαζα τις μέρες μου μετρώντας τους άγονους καρπούς κάποιας εσφαλμένης μου αγωνίας. Ντυμένη με τα ασαφή μάρμαρα της πρωινής μου σκέψης έσκυψα κι έκοψα την άγουρη…