Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: έρωτα πορθητή
έρωτα πορθητή εσύ ουσία αυτοφυής αυτούσια κι ελλειπτική κι ανολοκλήρωτη μήτρα συν – κίνησης εσύ αυτόφωτη πνοή επιθυμίας λουσμένη στης νύχτας τα μυστήρια νυμφεύεσαι το θάμπος και γεννάς γαλαξίες…
έρωτα πορθητή εσύ ουσία αυτοφυής αυτούσια κι ελλειπτική κι ανολοκλήρωτη μήτρα συν – κίνησης εσύ αυτόφωτη πνοή επιθυμίας λουσμένη στης νύχτας τα μυστήρια νυμφεύεσαι το θάμπος και γεννάς γαλαξίες…
(το όνειρο) Μετακινούσε πληθυσμούς ο θάνατος στα πεδινά μου Επιλήσμονες πρόγονοι Νεκροί των νεκρών μου Μελλούμενοι Απώλειες ξένες, μαζικές. Στο βάθος καταβυθιζόταν μια κινούμενη οροσειρά. Άξαφνα Νηνεμία.…
Κβαντική διολίσθηση Έξω από τη φυσαλλίδα Λούζεσαι στο Φώς, Οι αποστάσεις φαίνονται μηδαμινές Χωρίς την συγγνωστή παραμόρφωση Τού εσωτερικού κάθε πομφόλυγος, Εκεί όπου το ορατό φως διαθλάται Άπειρες φορές…
Μεταβολισμός I Αγαπώ όσους σταγόνα σταγόνα τον πόνο σμιλεύουν, στο λυκόφως οι προβολείς τους απαυγάζουν την άγρια θάλασσα, τη δική τους πληγή από αιχμή βράχου μη νιώσει ξεστρατισμένο πλοίο. Σέβομαι…
Anno mundi Αρχή του νέου χρόνου, έτη τόσα Απ’ το Μπιγκ Μπαγκ, το Τσίμτσουμ, τον Κατακλυσμό Ή την Εγείρα Μα ποιος μετράει τον χρόνο, ποιος τα νερά…
Εις το διηνεκές παρόν Εις το διηνεκές τότε Προσκολλήθηκες Εις το διηνεκές μέλλον Εξακριβώθηκε Το διηνεκές παρόν Εφιάλτης για Τους κολασμένους. * Όταν φεύγεις Οραματίσου Παράδεισο Με φωτεινά νερά…
Ο νέος χρόνος Ταξίδι στο άγνωστο Με άσπρα φτερά * Ημέρες λευκές Στο ημερολόγιο Άγραφα φύλλα * Ταξίδι στο φως Νωπό το πάθος του χθες Ρόδια στο τώρα…
Ο ΠΟΛΥΟΝΟΜΑΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ (ένα σατιρικό ποίημα) Σε λένε, πανδαμάτορα, σοφό, τιτάνα εσένα, πως σου πρέπει θρίαμβου παιάνας γιατρό, μικρό παιδί, πατέρα της αλήθειας σε καλοπιάνουν σε μια ώρα της βοήθειας.…
Στο φως της νύχτας τα δώρα μου ανοίγω ελπίδας πνοή. Διάφλογες φωταύγειες οι στιγμές είναι χρόνος. Κάλαντα, φωνές παιδικές, αγγελικές μες τις γειτονιές. Ανθίζουν χρυσάνθεμα γιομάτα φως και…
Μαζί Καταλύουμε τη Βασιλεία του Θανάτου Σου μιλώ με τ’ ανάκουστα λόγια με την άμορφη Σου φανερώνομαι ύπαρξη Σε παίρνω μαζί μου στους λησμονημένους Κόσμους από τα μέσα μου…
[Εικόνα 1. Άγιος Βασίλης] Άγιε Βασίλη, ο σάκος σου τρύπησε τα παιδιά κλαίνε. Έψαχνε συχνά στις χιονισμένες στέγες την καμινάδα. Αλεξανδρινά. Στολισμένος ο κήπος πράσινες…