Μέσα από την νύχτα, άρχισε αργά να φυτρώνει, μια ελαφριά σιωπή. Είναι αυτή η ώρα, η μαγικά λυπημένη, η ώρα που επεκτείνεται, από την εξωτερική καρδιά, μέχρι τα αστέρια, που…
Τα χειρόγραφα Εμβρόντητος κρατούσε τα χειρόγραφα που του ’δειξα κι όχι για λάθη, κάποια πεζότητα των στίχων ίσως. Πρόσεχε μόνο τα κόκκινα γράμματα, συστήνοντάς μου αμήχανα κανονικό μελάνι. Στάθηκε λίγο…
Roadtrip destination Παραφωνία σε ορχηστρική σύνθεση προσεκτικά επιμελημένη. Κόμπακτ κεραίες σε μεταλλικά κουτιά. Περίσσεια φαγωμένων γλυκών. Ισομερής διαμέριση του ροφήματος του σαλεπιού. Βούρκοι βουτηγμένοι σε ανθρώπους. Άνθρωποι συνοδεύουν ένα βιβλίο…
όταν σταμάτησε να θυμάται άρχισε να πλέκει κυπαρίσσια λευκά τα φύτευε αντικριστά στο μεγάλο σαλόνι κι όταν τελείωνε καθόταν στην άκρη του παλιού καναπέ και τα χάζευε θεός σχωρέσ' τους…
Μας φέραν απ’ τη δυτική Μικρά Ασία της τωρινής Τουρκίας, μας υποσχέθηκαν έξι δολάρια πλερωμή που δεν μας δώσαν. Μας ξεγελάσαν, μας φορτώσαν φτυάρια, τσεκούρια, ρόπαλα, σφυριά κι αξίνες, μαχαίρια…
- Ι - ο πατέρας με στόμα κλειστό ελαφρά τον άγγιζα στο φαρδύ ζωγράφιζα μέτωπό του ένα μήλο * δυό κουρτινάκια τραβηγμένα στα χείλη και τον έβλεπα μέσα... …
Αδυναμία γίγαντα μιας φασολιάς που σε ουρανούς ορθώνεται δυνατότερη παρά ποτέ «Ανθρωπινό κρέας μου μυρίζει», γρυλλίζεις. Σπασμωδικά με έξοδο που σβήνει η σήραγγα του στόματός σου δονείται. Τι λαίμαργα…
Ανθρωποκάμπιες Μεσ’ τα κουκούλια μας κρεμόμαστε Περίκλειστοι Μόνοι Απ’ την αυγή του σύμπαντος Αιωρούμενοι Σε δέντρα ουρανοξύστες Το στόμα γεμάτο νήματα Το βλέμμα σφαλισμένο Είμαστε Το ερωτηματικό του κόσμου.…
Ο διάκονος Ανδρόνικος είδε καθ’ ύπνους Μάχαιρα πνιγμένη στο αίμα και Σπουργίτια με σφαγμένους λαιμούς Να γυροφέρνουν στα στενά της Λευκωσίας Μα το ’πε κι ο λοξίας γέροντας Θεόδουλος Δραγάτης…
Είμαστε από τα ίδια υλικά φτιαγμένοι κι όμως τόσο διαφορετικοί Όταν αποκάμω ανοίγεις την σκιά της φτερούγας σου Όταν αποκάμεις ξεδιψάμε από την ίδια ρίζα Μας χωρίζει ένας καθρέφτης…
1 Γ ι α μ ι α ζ ω γ ρ α φ ι ά Διυλίζω τη νύχτα Βαθύ μπλε απλώνω Στις επιφάνειες Το φως να περνά Διαγώνια Με…
Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη και ακριβώς κοντά στο παράθυρο ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο, το μεγάλο αστέρι της μέρας. Η απόσταση που μας χωρίζει δεν είναι μεγάλη και…
