Βυζαντινές φωνές Ημέρες με τα ''Υπερμάχω'' και τα ‘'χαίρε'' φυσάνε μέσα στην ψυχή βυζαντινές φωνές. Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες που φέρνει αντάμα της η Παναγιά, να ξεπονάνε κάθε…
ΑΝΑΣΤΑΣΗ Τρέφονται με πρωθύστερα "τετέλεσται" οι έρωτες - πλημμελείς εκ γενετής. Και ποιος θα πει στους πόσους θανάτους ανασταίνεται η Αγάπη; ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ Απεγνωσμένη …
ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ* …
Blue Lazarus Σου είπα να με περιμένεις, τι βιασύνη ήταν αυτή; Πήγες και πέθανες! Τώρα πρέπει να σε ξυπνήσω απ’ τον ξύλινο ύπνο. Με κάτι να σε δελεάσω. Γιατί…
Άρχισε κιόλας να σφυρίζει στα παραθύρια μου να πετάει πέτρες να με τρομάξει να μη χορεύω να μην τραγουδώ. Μα εγώ που σκέφτομαι τους γαλαξίες συνεχίζω να χοροπηδώ να…
Στ’ ακρογιάλια π’ αγάπησα έχω κρύψει μια θλίψη. Σε κοχύλια ανάμεσα Βοτσαλάκια και φύκια. Κομματιάστηκε ο πόνος μου σε πολύτιμα θρύψαλα, απαλά νανουρίστηκε σε νερένια αγκαλιά. Αγκαλιά μου,…
Ο φόνος της Άνοιξης Ήταν εκείνο το κορίτσι που επισκέφθηκε πρώτο η Άνοιξη- ανάμεσα σε τόσα άλλα αυτό βρήκε να σκοτώσει εκείνο τον Απρίλη τον σκληρό. Εκεί λίγο πριν το…
Είναι το δάκρυ στα παιδιά πολύτιμο διαμάντι, μα της Μυρώς το ξεπερνά, καθώς αυτή σε τάφο κοινό το χύνει, π’ άνοιξε με τα μικρά της χέρια κι απόθεσε τον…
Κι αυτό το κάτι γρατζουνά τον ύπνο μου Τώρα που ξαφνικά όλα τα εννοώ Και τ’ αντέχω. (Αμέσως τότε, ξημερώνει. Γίνονται σωροί στάχτης τα βουνά. Ένας αναίτιος άνεμος σηκώνεται.)…
τα πόδια των πτηνών είναι σκεπασμένα με λέπια και μοιάζουν με ρίζες από μικρές, επίμονες λεμονιές. Αν δεις ένα πουλί να κολυμπά, να του μοιάσεις. Αν ριζώσει ένα πουλί, θα…
Φράκταλ Τους τοίχους ψηλαφώ. Βλέπω βραχογραφίες, σπειροειδείς γραφές, σφηνοειδή σχήματα. Αποκρυπτογραφώ τις αναμνήσεις, τόσο πρωταρχικές. Αμέτοχη. Αθώα. Αυτό είναι ένα σηκωμένο χέρι, ένας μώλωπας το βλέμμα που…
ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις…
