άκουσε δάσκαλε μας το ανέκδοτο ένας χαμαιλέοντας τρελάθηκε περπατώντας πάνω σε μια σκωτσέζικη κουβέρτα γελάς - μα πώς το βλέπεις κατατρόμαξα ή δεν αντιλαμβάνεσαι την φάρσα ή αγνοείς αν…
Ένα ζεστό καλοκαίρι, καλή ώρα, που ποικίλες αντίξοες συνθήκες είχα γευτεί, χαζεύοντας πίνακες του υπέροχου ζωγράφου Παύλου Σάμιου, η ματιά μου σταμάτησε στο μοτίβο του καρπουζιού, αγαπημένο του θέμα. Η ζωγραφία…
Κάμα To σκάψιμο το μίσησα στα μάτια του πατέρα μου έτσι νεκρά σαν πέφτανε απάνω μου όταν βαριά ξαπόσταινε ζητώντας μου νερό. Το σκάψιμο το αγάπησα στο άρωμα της…
Η πείνα του έρωτα Σε γιορτή καλεσμένη παρά θιν αλός για ώρα άκουγα με μάτια μισόκλειστα ήχους καλοκαιριού στην άμμο σπαρμένους ενώ το δειλινό χρώματα έσταζε στο τραπέζι καθώς…
Ομοίωμα Είδωλον έμπνουν Ευριπίδη, Ελένη, στιχ. 33 Τόσα χρόνια, με μάτια κόκκινα και χέρια κουρασμένα, λάξευα το ομοίωμά μου. Σας τόστελνα κάθε φορά που με καλούσατε, πιο…
ΤΑΞΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ Ταξιδεύω σε μισοξεχασμένα τοπία γεμάτα τραυματισμένες μνήμες και όνειρα που ποτέ δεν πρόλαβα να ζωντανέψω Παλεύω με το μανιασμένο άνεμο που φυσάει ανάμεσα απ’ τις φθαρμένες…
Ισχύς Εν τη ενώσει Αντιθέτων Όντων Αριθμών Ισορροπούντων. Και η αρχαία Ελίκη Μέσα σε μια νύχτα βούλιαξε Από τον ακραίο σεισμό. Ασταθή τα ανθρώπινα. Έλικα που οδηγεί στον ουρανό…
ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ Ο έρωτας χορεύει τα βράδια του Ιουλίου. Στη ζέστη του καλοκαιριού ακολουθούμε το ρυθμό της φύσης ελπίζοντας να μην μας προδώσει. Η γαλήνη της θάλασσας με…
Ουδείς, ούτε η υποψία του. Ουδεμία, ούτε το άρωμά της. Ουδέν, ούτε το σήμαντρο. Μια μελανή οπή το ποίημα και η ϕυγή αδύνατη όσων εισήλθαν. Ούτε το ϕως,…
Η ψύχα περιβάλλεται Σχεδόν πάντα Από αγκάθια. Αχινός Αγκινάρα Χαϊδουράγκαθο (Γαϊδουράγκαθο) Τριανταφυλλιά Τσουκνίδα Ζοχός Μόνο το άγριο ραδίκι Ταπεινά κιτρινολούλουδα Σκορπίζει Τού ανέμου πικρή ευωδιά. Δρ Κωνσταντίνος…
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ Το βράδυ στο κρεβάτι όταν ξαπλώνει όλη η μέρα πάνω σου αρχίζει ο βυθός στη σιγή να κοχλάζει φουσκάλες τα παλιά στην επιφάνεια σκάνε η…
Μέρες από ήλιους μαβιούς και κρύσταλλα μες στη μεταλλική σιωπή. Η αμόλυντη των μύρτων λύνει τα θαλασσινά μάγια των άμμων μεμιάς σβήνουν τ’ ανθρώπινα φώτα πληθαίνουν τ’ άστρα. …
