Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης: Πέντε ποιήματα
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ Σαν πέρασε στην ελεύθερη Κύπρο ο πρόσφυγας από την Έγκωμη με τη γυναίκα, δυο κόρες, τρεις βαλίτσες, δήλωσε στον καταγραφέα τα ονόματά τους. «Στην Έγκωμη άφησα άλλες…
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ Σαν πέρασε στην ελεύθερη Κύπρο ο πρόσφυγας από την Έγκωμη με τη γυναίκα, δυο κόρες, τρεις βαλίτσες, δήλωσε στον καταγραφέα τα ονόματά τους. «Στην Έγκωμη άφησα άλλες…
Αισθηματική αγωγή Προσεχτικά, στον άδειο τοίχο της, λογάριαζε τα σχήματα των σκιών και τα μεγέθη των πνευμάτων και σπάνια λάθευε . Όταν της φωταγώγησε την κάμαρα, της κάρφωσε…
Ποδαρικό Μια πατούσα, (δεξιά κατά προτίμηση, μικρού μεγέθους), εγχάρακτο αποτύπωμα στον σκληρό δίσκο της μνήμης η σχέση της με την τύχη μαγική, (ορισμένου χρόνου, με δυνατότητα ανανέωσης), χάντρες και…
Σε ξαναβρίσκω. Μικρή κόρη τ' ουρανού ορείχαλκη μες στις πυκνές σιωπές. Χρυσάφι του Ήλιου άργυρος της Σελήνης ισορροπούνε στο ηλέκτρινο κράμα του κορμιού. Σε ξαναβρίσκω. Πρώτη φορά δροσιά καίει τόσο…
Μά, τί λέτε, κύριε… Δὲν εἶναι μονόμετρο, ὁ χρόνος εἶναι μέγεθος διανυσματικό! Δὲν ἀκοῦτε τοὺς κοπετοὺς τῆς Ραχήλ, τοὺς τριγμοὺς τῶν ὀδόντων, μά, δὲν βλέπετε τὰ παλουκωμένα κεφάλια ‒ σώπα,…
Δυστύχημα Σα μικρός παφλασμός έφυγε το κορμί το υπόλοιπο πιάστηκε σε μια λεπτομέρεια κι έμεινε εκεί∙ πίσω ακριβώς από το φως της άλλης μέρας. Μέσα στο στόμα του ξετυλίγεται ο…
Παραμυθία Πώς θροΐζουν τα νεογνά όπως ανασαίνουν στις κούνιες τους τα βράδια ένας ανεπαίσθητος ψίθυρος που αγκαλιάζει τις έγνοιες των ενηλίκων με φροντίδα, με στοργή καθώς κεντά το…
Μνήμες παλιές Μανταρινόφλουδες στη σόμπα πάνω σαν καψαλίζονται μυρίζουν μνήμες παλιές ξεθάβουν θορύβους αμίλητους πατούσες γυμνές χωρίς κάλτσες θα κρυώσεις κι άλλα τέτοια μπουκιές πνιχτές στο τραπέζι για να…
Ένα μωρό Χριστούλης γεννιέται σε μία Λωρίδα γης το τυλίγουν σε γάζες τρεις μάγοι του φέρνουνε δώρα, ο πρώτος μία σφαίρα ο δεύτερος λευκό φώσφορο ο τρίτος μία βόμβα. Σε…
Φράξος με τις κουδούνες μου γυρνώ σε υπόγεια κοπάδια Κομποραχιά της νύχτας το χρυσό σου δόντι λάμπα τσιτσιρίζοντας χνουδάτους κύκλους κάνει και πεντάλ το δυναμό να κρατηθεί σαν αστραπή γυαλίζοντας…
Ραγισμένο ποτήρι Φτηνό κι ασήμαντο ποτήρι είμαι Χωρίς στοιχεία κι άλλες μυστικές γραφές Πάνω μου χαραγμένα Με κτήτορες κι άλλα ονόματα. Πως κάποτε να μ’ είχε κάποιος…
Έπαιξα το καλύτερο γι’ Αυτόν το βόδι και το αρνί κρατούσαν το τέμπο η Μαρία νανούριζε τον φόβο Εκείνος χαμογέλασε φως πλανήθηκε σε τροχιές γύρω από κάθε ραμ παμ παμ…