Βάλτερ Πούχνερ: Ποιητικώς ειπείν
Ποιητικώς ειπείν Ο τόπος γέμισε ποιητές ο τόπος γέμισε μαθήματα δημιουργικής γραφής της φακής λογοτεχνία απ’ τα πανεπιστήμια στις γειτονιές βραβεία σύλλογοι διαγωνισμοί τα νιάνιαρα με χάικου και…
Ποιητικώς ειπείν Ο τόπος γέμισε ποιητές ο τόπος γέμισε μαθήματα δημιουργικής γραφής της φακής λογοτεχνία απ’ τα πανεπιστήμια στις γειτονιές βραβεία σύλλογοι διαγωνισμοί τα νιάνιαρα με χάικου και…
Δεν παραδίδεσαι που/ υγρασία/ ά-μυαλού/ ξεφυτρώνει δηλητηριώδη μανιτάρια/ που/ παράπλευρα αυταπάτη θεός/ μηχάνημα αράχνη/ παρακολουθεί/ μαχαιρώνει πυκνά το βαλς του φωτός/ άβολα τα βήματα της αλληλεπίδρασης/ εσύ τρελό…
Σκουπίζω τα μάτια ξυπνάω τον γιο μου τον λούζω με ήλιο τα χέρια του όπως πρέπει το ένα στην παλάμη μου σφιχτά στο άλλο το παγωτό γελάει ένας άλλος γιος…
Από παιδί, έσβηνα τα καβαφικά κεριά μου φυσώντας ηχηρά και δεν τα μέτραγα. Χρόνια πολλά, σαν μεθυσμένη πεταλούδα, με τράβαγε το φως της γνώσης. Με δαχτυλόδειχναν: -«Να ένας σοφός»! Στα…
[…] Ἔμαθα ἐγκαίρως νὰ κρύβομαι στὶς λέξεις ποὺ τὸ νόημά τους ἧταν ἀσαφὲς καὶ ὁμιχλῶδες. [… ] W. Benjamin Ούτε κι αυτό το τόσο απλό δεν έμαθες, να κρύβεσαι…
Με άλλους πενήντα στο μέλλον ταξιδεύει μ’ ευθύνη άλλου Αυτοδιασπάται στα πίξελ της οθόνης η μοναξιά του Πληκτρολογώντας το χάος ψηλαφούνε τα δάχτυλά του Φεύγει το «τώρα» σπάει η επίγνωσή…
Στον τοίχο γραμμές μολυβένιες να τρέχουν προς τα πάνω μεγαλώνοντας το ύψος. Και τα δάχτυλα των ποδιών να περισσεύουν από το παιδικό κρεβάτι. Αντάλλαξες το φιλί στη μητέρα με σκυφτές…
1 Οίκου οι παρακατιανοί Έχουν και οι οικογένειες των λέξεων τα θέματά τους. Άλλο το ¨οίκοθεν ¨ βρε αδερφέ ή το ¨ οικόσημο ¨ έστω και άλλο το ευτελές…
ΞΥΠΝΗΣΕ Γύρισε από το ταξίδι και ήταν πανευτυχής. Από την απόχη της μνήμης είχε ξεφύγει το όνειρο αλλά της άφησε μία ηρεμία μια έσχατη πληρότητα τέτοια που δεν…
του Γιώργου Φιλιππίδη, που πέθανε νέος, στα είκοσι Δεύτερη φωνή Η αποτυχία ήταν πολύ πιθανή. Μια δεύτερη αφήγηση κρυμμένη μέσα στην πρώτη, ένα κουτί εγκιβωτισμένο σε μια στοίβα…
Ανιχνεύτηκαν ρυτιδώσεις χωροχρόνου Μπορώ κι εγώ να σου πω ότι Μακρυά από το σάλιο τ' ουρανού Αιώνες μαθουσαλίζουν τα βουνά Μ' αχαρακτήριστη αντοχή. Λεμόνια πηδούν στην ακύμαντη θάλασσα Την…
ΕΚΕΙΝΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΛΑΪ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ («…Σε κοίταζα μ’ όλο το φως και το σκοτάδι που έχω», Γ. Σεφέρης) Α! η φωτογραφία εκείνη, στην αμμουδιά των ονείρων της με…