Δημήτρης Γαβαλάς: Εσωτερικό/ Εξωτερικό Τοπίο
Φλογισμένα μάτια Ερωτευμένης έφηβης Δεν βλέπουν Χιονισμένες κορυφές απάνωθέ μας Μήτε κρυφή ακρογιαλιά Αντικρίζουν μονάχα τα δικά μου μάτια Μπαίνεις στη θάλασσα Και χρυσίζουν τα νερά Μπαίνεις στη θάλασσα…
Φλογισμένα μάτια Ερωτευμένης έφηβης Δεν βλέπουν Χιονισμένες κορυφές απάνωθέ μας Μήτε κρυφή ακρογιαλιά Αντικρίζουν μονάχα τα δικά μου μάτια Μπαίνεις στη θάλασσα Και χρυσίζουν τα νερά Μπαίνεις στη θάλασσα…
ΠΟΙΗΣΗ Του έλεγε να καταφύγει στην ποίηση, γιατί μπορούσε ως μύστης να την υπηρετήσει, στην τέχνη της να αφιερωθεί, να λυτρωθεί στη δημιουργία και να μεταλάβει της ζωής την ομορφιά,…
ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ Ο: Γήινος στέκομαι, ξενοτοπίτης Με το χώμα στα νύχια Στις μασχάλες τον ιδρώτα Άφωνος μπροστά στο θαύμα. Μεγάλο ταξίδι έκαμα· μέρες Η έρημος κουράστηκε· μα τώρα…
Ο πεσμένος θα πέφτει κάθε ημέρα Και ο αυτόχειρ θα αυτοκτονεί εσαεί Έξω από τον συμβατικό γραμμικό χωροχρόνο Εκεί όπου την ύλη ζυγοσταθμίζουν Αντιύλης σωματίδια Τρέχοντας γοργότερα Κι από το…
Και να που μείναμε μόνοι εγώ και η πέρα θάλασσα του μυαλού μου. Τα εξωτικά μου παραμύθια σήκωσαν πάλι τον αετό μου. Για μια στιγμή ξεχάστηκα, νόμισα πως μπορώ ξανά…
Ι Αγνή ειρήνη -μουσική. Σε δρόμους ημιτονοειδείς κορυφές και καμπύλες ρυθμός μεταλλάζει σε άχρονο ζωή αιωρείται στο κενό. Ήχος χάλκινος παρουσία πάνω από νερά κρατάει μετέωρο στην ανυπαρξία…
Σύμφωνα και φωνήεντα Ακούω τα λόγια σου και δε βρίσκω απολύτως τίποτα για μένα, κρυμμένο στις τελείες και τα κόμματα. Μόνο ήχους δισύλλαβους, που διαβάζονται κάθε φορά αλλιώς. Πότε ως…
Φιλοκτήτης «Ἀλλ’ οἱ μὲν ἐκβαλόντες ἀνοσίως ἐμὲ γελῶσι σῖγ’ ἔχοντες». (Σοφοκλέους, Φιλοκτήτης) Τούτη τὴ μποτίλια δὲν θὰ τὴ ρίξω στὸ πέλαγο. Θὰ…
ΑΝ Αν σ' έλεγαν Άννα, Μαρία, Άννα Μαρία, θα άκουγες την φωνή μου. Γιατί στο όνομα που έχει, α, στήνουν φωλιά την άνοιξη τα χελιδόνια, η αγάπη. …
Ι Ηλιογέννητη προβάλλει η μέρα Στην παλάμη της μέσα το Θαύμα Η ομορφιά της στιγμής δική σου ΙΙ Είναι νέα και φορά τ’ αυριανό της όνειρο…
Δύο κουρέλια Δύο κουρέλια βρέθηκαν στον τόπο πεταμένα από τα ρούχα των παιδιών Καμένα, ματωμένα Ένα κουρέλι έμεινε κι απ’ την ψυχή της μάνας Φέρτε τα να τα θάψουμε στο…
Το μήλο Πάσα γυνή μυσταγωγία κάθε γυναίκα μέσα της κρατά το μήλο του κόσμου δεν το ξέρει η κόρη, το υποπτεύεται η γυναίκα το μαθαίνει, η μητέρα το…