Δημήτρης Γαβαλάς: Τα Μαλλιά Σου Μακρύνανε
Τα μαλλιά Σου μακρύνανε φωλιές για τα δάχτυλά μου. Δεν είναι το χρώμα του μελιού η κυκλοφορία του φωτός στα μάτια Σου με γοητεύει τόσο. Κάθε που σταματώ το…
Τα μαλλιά Σου μακρύνανε φωλιές για τα δάχτυλά μου. Δεν είναι το χρώμα του μελιού η κυκλοφορία του φωτός στα μάτια Σου με γοητεύει τόσο. Κάθε που σταματώ το…
Χωριό μου με τη βρύση σου στέρνα με τη βοή σου δάσος μου μυστικό Κι o Ουρανός – ρίζωμα βράχου, ακίνητος. Δυο μάτια σκοτεινά στο φρύδι καρφωμένα της Ανατολής και…
Μια σινεφίλ βραδιά η αύρα παίζει με τις μπούκλες μου -τις έλυσε κι αυτές το καλοκαίρι- το στήθος μου στο μπράτσο σου – τυχαία το χέρι σου στο πόδι μου…
Ι ΜΗΔΕ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ (Η μόνη διαφορά τους) Ένα Π. Άλλοτε τις διαχωρίζει κι άλλοτε σαν να μην υπάρχει . Άλλοτε κεφαλαίο κι άλλοτε…
Πάνω από την έρημο ενοχή ο σκορπιός ζητά το φόρο του βαρύς ο ήλιος απειλεί με πτώση τιμωρία η οργανική ζωή εκεί που κατοικούν τα στοιχεία μόνα τους σε απώτερο…
Διάβαζα πολύ Έγραφα λιγότερο Μιλούσα λίγο Πάντα λιγότερο από όσο έγραφα και διάβαζα Γνώρισα πολλούς Θυμάμαι πια λιγότερους από όσους γνώρισα Αγάπησα λίγους από αυτούς Ερωτεύτηκα ακόμη λιγότερους Περπατάω πολύ…
Ήλιος βουτηχτής στην άκρη του πελάγους - σιγοβραδιάζει. Νύχτα θερινή στο αφέγγαρο σκοτάδι τα μάτια σου φως. Με τις φυλλωσιές κρυφτό η σελήνη παίζει σε ψάχνω ακόμα. Πέφτει το δείλι…
Από της νύχτας το ξέφωτο κρυφοκοιτάμε τη θάλασσα. Σαλεύει ανυποψίαστη σμίγει τον ουρανό πίσω από παραπετάσματα ομίχλης. Δυο φάροι φρουρούν ακοίμητοι τους θάλαμούς της. Στριφογυρίζει αυτοκίνητο σε βρεγμένο δρόμο στην…
Θα κατέβω στη θάλασσα με την άγρια θύελλα. Εκεί που το κύμα σκάζει, εκρήξεις του κόσμου να δω. Γυναίκες να δέρνονται, παιδιά σαν σταγόνες που η γη τις ρουφάει και…
μπήκες στο δωμάτιο νευριασμένη κι άρχισες να πετάς απ’ το παράθυρο τα βιβλία μου τα γραπτά μου τα ποίηματά μου τα παιδιά μου ουρλιάζοντας: «ΚΑΘΕ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ» κάθε…
Μια μέρα σαν τις άλλες με λίγη συννεφιά απόφαση παίρνει στην κουνελότρυπα να σκύψει μια πόρτα μισανοίγει σώματα συναντά στην άμμο πεταμένα μοιράζει σωσίβια σε άλλη πόρτα πάει σώματα συναντά…
Τα πολυποίκιλα ράφια ασφυκτικά φορτωμένα και η παγωμένη ένταση του πέτρινου δαπέδου, κουβεντιάζουν για 'σένα Τα μεγέθη, τα είδη, τα χρώματα, τα στοιβαγμένα αλουμίνια κοσμούν εσένα Γυαλί ξύλο και πέτρα…