Παυλίνα Παμπούδη: Η Γιολάντα

 Τι ήξερα για την Γιολάντα; Ελάχιστα, πολλά- Αγάπησε και αγαπήθηκε Ήταν ποιήτρια, ήταν η πένθιμη βιολέτα Το ταπεινό ίον το εύοσμον Με αυστηρή γλυκύτητα διαχειριζόταν άψογα Δυσλεκτικές συνθήκες των καιρών…

4 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Νύμφες                  

Ι Όπως οι νύμφες των δασών τις καλοκαιριάτικες νύχτες κάνεις έρωτα πάνω στα δέντρα μετρώντας πεφτάστερα και σπερματοσταλίδες.   ΙΙ Όπως οι νύμφες των νερών τις καλοκαιριάτικες νύχτες κάνεις έρωτα…

0 Comments

Αθηνά Παπαδοπούλου: POKER FACE

Γιατί μαρσάρουν οι μηχανές τη νύχτα; Είναι μια κάποια απάντηση στη μονοτονία της ημέρας η αντίδραση σε ώρες μιας ατελείωτης αμηχανίας.   Προτιμάς τα δισύλλαβα ονόματα παρθένες συλλαβές που μόλις…

0 Comments

Πόπη Παντελάκη: Δυο ποιήματα

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΟΥΛΙΑ   Γυναίκες παράξενα πουλιά της φαντασίας Φτερά πολύχρωμα ουρές ανοιχτές βεντάλιες Ξελογιάζουν τ΄ αρσενικά Τις κυνηγούν απελπισμένα Ξέπνοοι Είδωλα κι αντικατοπτρισμοί πόθων σε θολά νερά Άλλες τεράστιοι…

0 Comments

Γιάννης Σ. Παπαδάτος: Δίπλα στη θάλασσα ή οι Βάρκες του Monet

Ξεφυλλίζω τις μέρες  μου σήματα μιας εσαεί ενάλιας γοητείας. Η πόλη μου ατέχνως άκεντρη εκπαραθυρώνει τα φύλλα. Τα δέντρα που πότιζα αυτομόλησαν κι οι τόποι που ταξίδεψα έγιναν πεταλούδες ασπρόμαυρες…

0 Comments