ΑΛΕΠΟΥ   Κειτόταν στη μέση του δρόμου στην άσφαλτο ορεινή αγροτική οδός κλειστές στροφές στην ανηφόρα Τα βουνά στο βάθος υποβλητικά γράφοντας τη δύναμή τους στον ορίζοντα   Κι εκείνη…

Με του Μαρτιού το καλωσόρισμα το γλυκό , το γνέψιμο το πρόσχαρο τ' Απρίλη και το γέλιο και του Μαγιού τ' αγκάλιασμα και το φιλί , πήρε ο κόσμος φώτισμα…

ΠΑΤΡΙΚΟ ΣΠΙΤΙ                                                         Στη μητέρα μου Είχε δυσκολευτεί ν' αποφασίσει. Προσπαθούσε να τους πείσει πως είχαν λάθος, πως τίποτα το εγωιστικό δεν έκρυβε η άρνησή του. Κάποτε σταμάτησε να αντιδρά.…

Δόντια πυκνά δαγκώνουνε του χταποδάρη ήλιου τα πλοκάμια. Έξω απ΄την τροχιά της γης καυτή η ανάσα φτερουγίζει με τ΄άσπρα της τα πιατικά, προικιά ολάκερο σερβίτσιο. Σε μια καρότσα φορτηγού κορνάρουνε…

-Μαμά, μερικά πρωινά όσον κι αν θέλω δεν μπορώ να σου μιλήσω έχω δουλειά στο κόκκινο -Δεν πειράζει, παιδί μου. Είσαι καλά; Παύση   -Μαμά, διορθώνω γραπτά καθαρίζω το μπαλκόνι…

  Επι στροφή     βαθιά πολύ βαθιά στο διάφανο  το μπλε   ξανά         ξανά                  ξανά το ασφαλές υγρό…

Ειλικρίμα   Σε κάποια προαύλια περιπλανιέται κάποιος χτυπάει τις πόρτες των τάξεων όταν τα παιδιά δεν έχουν πάει ακόμη για μάθημα   Είναι έξι το πρωί και το σκουπιδιάρικο καθαρίζει…

           Πάντα θ’ αναζητώ την ανέσπερη αγκαλιά της μάνας μου και ας έχω μνήμη ελαττωματική Σαν τη δίνη του ποταμού θα στροβιλίζεται πάντοτε γύρω απ’ τις…

Κάθε κόρη καλής οικογενείας με σπουδές κι εξαιρετική αγωγή με ξένες γλώσσες και ποικίλες ευαισθησίες ονειρεύεται ένα μικρό χαρέμι μόνο δικό της συμπαθητικό κι ευγενικό     Μμμμμ θα έχει…

 Ο άνθρωπος μοναδικός είναι  ύπαρξη ανεπανάληπτη.    Χίλια χρόνια ψάχνω το πρόσωπό μου στων Κυκλάδων τον κύκλο χίλια χρόνια γυρεύω  τον ερμαφρόδιτο μάντη τη ρίζα μου. Πνοές με σαρώνουνε  πνεύματος…

Δε μας απέμενε καθόλου σπάγγος. Και τότε στέλναμε το μήνυμα στον χαρταετό, που μόλις πια τον ξέκριναν τα μάτια μας. Περνούσαμε στο τεντωμένο το σκοινί ένα χαρτάκι μ' ένα "γεια…

Ανάμεσα στο σκοτάδι της νύχτας και στο φως της ημέρας η συκιά άκουσε τον λυγμό του ανθρώπου. Μαύρη σκιά καθόταν στις ρίζες της και μονολογούσε καθώς πετούσε μακριά το πουγκί…