Βάλτερ Πούχνερ: Ο ασβέστης

Ο ασβέστης   Το δώμα του ποιητή λίγο πριν νυχτώσει σκόρπια φύλλα πορείας, λέξεις στον αέρα μίλησε σιγανά ο τοίχος ο ασβεστωμένος σε γλώσσα αρχαία άγνωστη αδιάβαστη ανεπαίσθητα ράγισε ο…

0 Comments

Καίτη Παυλή: ένα ποίημα

            Φθινόπωρο   Ας έρθεις  επιτέλους, στάλες δροσιάς να ρίξεις στην  καμένη χαίτη μας.   Ήσυχο φέρε μας, Φθινόπωρο, το φως Χάδι στη θλίψη της ματαίωσης Και σιγανές τις πρώτες…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: δυο ποιήματα

Επικήδειος   Σαν το τρυγόνι Βρέχομαι Μεγαλοπρεπώς Χωρίς να ψάχνω Γωνιά να απαγκιάσω. Σαν πλάτανος ποτίζομαι Από ορμητικούς χειμάρρους Που παρασέρνουν τα έρμα τα ζωντανά, Λιανά κλαριά προς τη θάλασσα…

0 Comments

Χρύσα Χρονοπούλου: Συμβαίνει…

1       Ι.     Ἐπιθυμίες κοφτερές θορυβοῦν            ἀπέναντι σέ λιγοστές ἀνάγκες.            Παντοῦ γύρω ἀντικείμενα            ἄνευ ὑποκειμένων μοναξιά           καταμετροῦν, τή σιωπή ἀντηχοῦν.            Συνεπής συντροφιά ἡ παρουσία…

0 Comments