Όλα χιόνι. Εσύ ανθομανάς στην αγκαλιά μου. * Κάτω από το δέρμα κρύβονται πουλιά. Σαν Σε αγκαλιάζω κελαηδάνε μεταγγίζουνε χαράς χυμό. Ανάλαφρο με ανυψώνουνε στα σύννεφα άνεμο της…
Όχι δεν έχω μεταλλαχτεί σε άβαταρ Γαλήνιο το σώμα μου πορεύεται χωρίς σεισμική δραστηριότητα στα εντός διαμερίσματα. Πώς αλλιώς αφού φυσικές ίνες υφαίνουν δώρο δίχτυ προστασίας απροσπέλαστο, πέτρες τις μνήμες…
Οδός Ιπποκράτους Είναι μια χούφτα ζεστά κοχύλια που καίνε το δέρμα αλόγιστα. Κι όμως βουλιάζεις με ηδονή στη μυρωδιά τους, γιατί υποψιάζεσαι πως το φρούτο κάποτε θα πέσει από το…
Ι Η γλώσσα κήπος με ανθισμένες λέξεις, της σκέψης φτερά. Τις βρίσκω το σούρουπο καρφωμένες στα άστρα. ΙΙ Στοίβες λέξεων, γλιστράνε στα χείλη μας φύσημα πνοής. Νότες…
ΤΡΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ Όταν έρχεται η ώρα να αφήσεις πίσω τον κόσμο των σκιών όπως τον γνώριζες πάντα, υπάρχει ένα τελικό σημείο φυγής. Εκεί που ενώνονται τρεις θάλασσες, εκεί…
Γεμίζει νύχτα το παράθυρο αδειάζει ο θόλος Έλα λοιπόν, αρχίζει, πρόσεχε, να γράφεται το ποίημα: Ορίζεται πρώτα μια έκταση μικρή Μετά, το σύμπαν Ενώνοντας από τελεία σε τελεία τον…
Δεν έχω οξυγόνο! Σε λίγο, πολύ λίγο, αφού μόνος θα φύγω, μαμά σ’ αφήνω πόνο! Να με θυμάστε, μόνο! Να με θυμάστε, μόνο! Δεν έχω οξυγόνο! Παγίδα έχουν…
i. Πιάνουν τον ήλιο οι ερωδιοί, στα νερά καθρεπτίζονται. Φτερά ταξιδιάρικα κόντρα στο φως της λίμνης. ii. Γλαρόνια, κούκοι στην αγκαλιά της λίμνης ψάχνουν για φωλιά. …
είμαι ο ήλιος που λιώνει το κορμί σου …
Είπα δεν θα σ’ αγαπήσω πια καρφιά στον αυχένα μου έμπηξα βαθιά. Στερεώθηκα Έτσι χρόνια στήλη άλατος προχώρησα. Ψίθυροι εκκωφαντικοί κάτω απ’ τα βήματά μου βαριά πατούσα το στόμα…
ΠΑΝΘΗΡ (Κυνηγός των πάντων) Εσύ γάτα, εγώ το δέντρο σου με σκαρφαλώνεις Στις φυλλωσιές μου κρύβεσαι καιροφυλαχτείς όπως παλιά τη λεία σου Ποια θα ’ναι άραγε αφού τώρα πλέον…
και μη τη μοίρα σου φοβάσαι το μονοπάτι, δύσβατο· μα εσύ τα σήματα άκουγε και τα όνειρα που σου μιλούν όταν κοιμάσαι και αν ο ήλιος αργεί να…
