Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ Λίγα κουφώματα θα γκρεμίσουμε στο σπίτι και θα ανοίξουμε το χώρο δυο λέξεις θα βάλεις εσύ άλλες τρεις εγώ θα προεκτείνουμε κάποιες αλήθειες το πρωί θα…
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ Λίγα κουφώματα θα γκρεμίσουμε στο σπίτι και θα ανοίξουμε το χώρο δυο λέξεις θα βάλεις εσύ άλλες τρεις εγώ θα προεκτείνουμε κάποιες αλήθειες το πρωί θα…
ΠΕΡΙΣΣΕΥΩ… Τις νύχτες περισσεύω απ’ τη ζωή μου Κρέμομαι στο κενό Δεν χωράω ούτε στα όνειρά μου Προεξέχει πότε ο πόθος, πότε ο πόνος, πότε η αγάπη… Έχασα και…
ΟΥΚΕΤΙ Λαχταριστά σοκολατάκια σε χρυσόχαρτα, ληγμένα προ πολλού. Επιστολές με υπερβολές κι ασυνταξίες ερωτικές. Κι εσύ με κόκκινο μολύβι να διορθώνεις, δεκαετίες μετά. Όταν ανένηψες, είχε περατωθεί επιτυχώς…
ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΙΑΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ Άσε με μόνο να σε κοιτώ να μου μιλάς κι ας μην ακούω τα φωνήεντα και σύμφωνά σου Μου αρκεί που ο κυματισμός της φωνής …
ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΥΝ-ΠΛΗΝ Οδός πρόσθεσης. Πορεία αντιμεταθετική και μετατρέψιμη. εργαλείο θαυμαστό το ΣΥΝ. Αγαπιέται όπως ο ήλιος Φωτίζει συντροφιές, συναθροίσεις, συναδέλφους συλλογικότητες. Ζεσταίνει τη σύμπνοια Ανιχνεύω σαν τυμβωρύχος. Να…
Ο τάφος του Καρλ Μαρξ Ο τάφος του Καρλ Μαρξ Προσκύνημα των νεαρών ιδεολόγων Να’ τους ακουμπισμένους Στο παραπέτο μιας μικρής γέφυρας Πιασμένοι από τα χέρια Φωτογραφίζονται Κάποιος περαστικός…
ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕ ΣΤΡΟΦΕΣ Μια μέρα καθώς έριχνε λέει να σκοτώσει ο ουρανός με σταυρωτό χαλάζι κι έτρεχε όλο σώμα έτρεχε η Κλειώ σαν άλογο το φράχτη να πηδήσει μπας κι από…
Καλοκαιράκι Στην αρχή θρηνείς την άνοιξη που αγάπησες ύστερα σου επιστρέφεται η χαρά χαϊδεύεις τα στάρια που πετάνε κεφάλι παίρνεις θάρρος στη σκιά τραγουδάς τη θάλασσα κάνεις τα μαλλιά…
ΟΜΙΧΛΗ ΑΣΑΦΕΙΑΣ Η πόλη απόψε φοράει κράνος ομίχλης ετοιμάζεται για πόλεμο με την αοριστία των μορφών. Φώτα στις απέναντι ακτές δεν φαίνονται πια καράβια δίχως φάρο πέφτουν στα…
ΝΥΧΤΟΜΑΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Νυχτομανής γραφή με ουίσκι και ρούμι στο ρυθμό του Swing Spring στο κάθε φύσημα ένα λ γράφεται όπως όπως ποιος είσαι στη σελίδα δεκαοκτώ κανείς…
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Σήμερα, φίλε μου, αλλ' όχι όπως τότε, Που, μέσα στη γλύκα του καλοκαιριού, σε…
ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν.…