Θανάσης Τριανταφύλλου: Δέκα χαϊκού… και ως μια ενότητα
Γι’ άλλη ποίηση Τ’ ανέφικτου τώρα Πορευόμαστε Αυγή κι αφρός Το κατάρτι του ήλιου Πλέει στο νερό Ονείρων πάθη Αμπέλια και ψαράδες Ποίησης καμβάς Να η θάλασσα…
Γι’ άλλη ποίηση Τ’ ανέφικτου τώρα Πορευόμαστε Αυγή κι αφρός Το κατάρτι του ήλιου Πλέει στο νερό Ονείρων πάθη Αμπέλια και ψαράδες Ποίησης καμβάς Να η θάλασσα…
Μετά τις μάσκες: τρεις στιγμές του Ελπήνορα Αυτός Μετά τις μάσκες. Όπως ο πλάτανος στο τέλος του Γενάρη. Αυτός και αυτή Τον άκουγα, μήνες ολόκληρους,…
1 Ευλογημένο στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου! Πράσινο βαθύ, υποτακτικό το βλέμμα σου. Μαλάσσει πόνους και την φυματίωση της ίριδας. Καταπραΰνει την αυτοχειρία του νερού, καθώς γίνεται…
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του C. Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. …
TΟ ΒΑΡΟΣ ωριμάζει στη σιωπή όπως και η γλύκα, ο αδήλωτος χρόνος δεν καταγράφεται σε λόγια αλλά βιώνεται με το βάθος της στιγμής που υποδιαιρέσεις δεν γνωρίζει. Στη σιγαλιά…
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ * ************************************** Ψιθυρίζουν το Κύκνειο άσμα την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν καρέκλες απλές με λεπτό αστράγαλο. Βυζάντιο. Μια υπόσταση αδύνατη σκύβει σαν…
ΕΡΩΤΕΣ I Ἀπὸ φωτιὰ κι ἀπὸ δροσιά, ὡραῖα ζυμωμένη, μέσα σὲ πέπλο ἄλικο ἀντάμα μου βαδίζει. Σὰν τὸ κρουστάλλινο νερὸ φαντάζει ἡ Ἑλένη ποὺ σκύβω γιὰ νὰ δροσιστῶ καθὼς…
ΙΟΥΛΙΟΣ Συνώνυμοι; Αντώνυμοι; Ποιος δίνει ετούτο το ρυθμό στων χαρακτηρισμών τις σωμασκίες; Το χωραφάκι αυτό απέναντι απ' το παράθυρό μου σφίγγει τα δεμάτια του μες στη χρυσή αγκαλιά του.…
Μια σταγόνα παιδιού... Πάντα, πάντα, πάντα!.... Αναζητώ και τιμώ, πάντα, πάντα, πάντα!... Τη ρίζα τού ανθρώπου... Πάντα, την αναζητώ, την βρίσκω και την τιμώ!... Αυτήν, που θα βλαστήσει και θα…
Κυκλαδικά ειδώλια Χέρια σταυρωμένα κάτω απο το στήθος. Γυναίκες ακέφαλες, Δίχως να βλέπουν Ούτε ν´ ακούν. Αναπνέουν μόνο και Στέκονται Ακίνητες Στον χρόνο Νησιώτισες που Επικοινωνούν Σιωπηλά κι αέρινα…
Θάλασσα λάδι∙ ταράζω τον ύπνο της μ' ένα βότσαλο. Την ακτή θωρώ μ’άσπρο θάλασσας ρούχο αφροντυμένη. Άνεμος στέλνει μαντήλι απ΄ τα μαλλιά της δώρο στο κύμα. Άμμος χρυσάφι∙ θησαυρό κρατώ…
Οικονομία γραμμάτων Της ζωής μας οι σημαντικοί άνθρωποι αρκέστηκαν στην επανάληψη μιας συλλαβής «μα», «μπα», «για», τόσο ικανοί δυο φθόγγοι να περιγράψουν της ψυχής τις ισχυρές δονήσεις ίσως γιατί…