Λένη Ζάχαρη: δυο ποιήματα
Οι μικρές αλεπούδες Περιμένω να γεμίσει η νύχτα λόγια και θαύματα, έτσι που τίποτα να μην τρομάζει τις μικρές αλεπούδες μου Σε κοιτάζω που γνέφεις μηνύματα στα κουρασμένα κορμιά…
Οι μικρές αλεπούδες Περιμένω να γεμίσει η νύχτα λόγια και θαύματα, έτσι που τίποτα να μην τρομάζει τις μικρές αλεπούδες μου Σε κοιτάζω που γνέφεις μηνύματα στα κουρασμένα κορμιά…
Το όνειρο (Αναδιφώντας Πεύκα αρχαία με παραπομπές στο μύθο Περπατούσα Στον ελαιώνα που δεν ήταν πια εδώ Και, πάμφωτος, ανήκε ήδη στη γαλήνη του. Στον ύπνο μελετούσα Τα…
Παλάτια στην άμμο… Παλάτια στην άμμο χτίζουμε Και τα γκρεμίζουμε Ανυπομονώντας Μην καρτερώντας τη δουλειά μας Να την κάνει ο νοτιάς, Ο βοριάς έστω «που τα αρνάκια παγώνει». Είμαστε…
Πρίαμος Βουλιάζει τὸ Ἴλιον μέσ’ στὴ νύχτα, στὸ Σκαμάνδριον πεδίον, καὶ ξάγρυπνος ἐγὼ γυρνῶ στὸ στρῶμα. Ψηλὰ, στὰ κυπαρίσσια, σκούζουν οἱ γλαῦκες, δὲν λένε νὰ σωπάσουν -κάνουν πώς τὰ ξέρουν…
Μικρή εξωτερική σκηνή Πλάνο Ι Μέσα από τζάμι θολό Η νύχτα κόβεται στην πλάτη Και φλούπ, ανεβαίνει ένα φεγγάρι Ξυρισμένο και γυμνό Έτοιμο να γίνει βάσανο στην δυστοπία…
ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΗ ΠΟΙΗΣΗ Mε την πρώτη λέξη χάνεται η επαφή με τα πράγματα η άμεση επαφή, η αφή το άγγιγμα της επιφάνειας του βλέμματος το πασπάτεμα το ζύγισμα στην…
Πότε γράφεται ένα ποίημα Όταν θα έχει τακτοποιηθεί μια βιβλιοθήκη μια ντουλάπα με ρούχα παλιά μια αποθήκη ξεχασμένη από καιρό Όταν θα έχει επισκευαστεί μια πόρτα που τρίζει…
Τόσες επισκέψεις σε βραδινές δημοπρασίες ψυχών κουβέντες ανούσιες με το πορτραίτο του Ντόριαν κανείς δεν έδειξε να μετανοεί για την απώλεια. Ούτε όταν ο θάνατος πανηγύριζε γιατί τους είχε όλους…
Τούτο το καλοκαίρι, ήταν ο πιο ανυποψίαστος και αθώος ερωτικός μονόλογος. Λιτός απόηχος, του σκεπτικισμού και της προσδοκίας. * Περατάρης σε ανοιχτές στράτες ο ήλιος στέγνωνε τη γη και έχανε ο ουρανός το χρώμα, την…
Στην αποθήκη αραχνιασμένες στέκονται μπαταρίες για πέταμα πια· την κάναν τη δουλειά τους, βέβαια, στριμώχτηκαν στην πλάτη ντραμίστα που τα ντραμς του έπαιζε για τα μάτια κούκλας ξανθιάς καήκανε στην…
Μ’ αυτά που λέω τα σ’ αγαπώ και τέτοια δυσφορείς λες βαρύγδουπα πως είναι. Γι’ αυτό όταν δύο σ’ αγαπώ τα πόδια τέντωσαν με δύναμη κάνοντας κούνια στα φιλιά μας…
ΜΕΤΑΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ο κόπος είναι ο φόρος του σώματος ο νόστος ο καρπός της επιθυμίας η ομορφιά το δώρο του κόσμου ο λόγος το έργο του μυαλού η…