Δημήτρης Γαβαλάς: δυο ποιήματα
“ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ” ΣΗΜΕΡΑ Με τον τρόπο του Τ. S.Eliot Κούφιοι άνθρωποι παραγεμισμένοι εγωισμό και φιλαυτία. Αυτά που έλεγε η μάνα μας δεν υποχρεώνουν κανένα. Σκοτωνόμαστε χωρίς …
“ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ” ΣΗΜΕΡΑ Με τον τρόπο του Τ. S.Eliot Κούφιοι άνθρωποι παραγεμισμένοι εγωισμό και φιλαυτία. Αυτά που έλεγε η μάνα μας δεν υποχρεώνουν κανένα. Σκοτωνόμαστε χωρίς …
Καθένας γυρεύει μια απάντηση Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή φλερτάρουν τα χρώματα σμίγουν μαζί τους αγγίζουν…
ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ Πρέπει να σε σκέφτομαι κάθε μέρα Ακόμη και με το ζόρι Ακόμη και όταν δεν μου λείπεις Μα τι μέθοδος είναι αυτή; Ποιος την εφηύρε; Να…
ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ Φαντάστηκε τη ζωή του σαν βιβλίο και χάρηκε. Θα μπορούσε να γυρίσει άσκοπα τις σελίδες, να πηδήξει τα δυσάρεστα κεφάλαια, να ξαναβάλει το βιβλίο στο ράφι, γυρεύοντας…
ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ Μεγάλωσε, ισορροπώντας σε γοβάκια γυάλινα. Στερέωνε στην κόμμωσή της ακανθώδη ρόδα και γύμναζε το πνεύμα της νυχθημερόν. Με συντομία και σιγανή φωνή έλεγε τις αλήθειες της.…
ΣΤΙΓΜΗ Στην ύστατη κραυγή η φύση μοναχή της γεννάει τη στιγμή. Κρατώ το νεογέννητο. Το γέλιο του φυσάει τη λεύκα κι ο ουρανός σα θυμιατό κουνιέται. Ο πατέρας μου.…
ΔΙΕΣΤΩΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ζητείται συλλέκτρια ραμμάτων. Εργασία αδιάφορη πλέον. Η γούνα έχει ξεφτίσει. Κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του όλα. Μανταρισμένα τα όνειρά της με το τίποτα. …
I ΤΕΧΝΗ ΤΑΠΕΙΝΗ Σ’ ένα μου ποίημα σ’ έγραψα, σε χάραξα· μ’ ένα μου ποίημα σε παραχάραξα και σε μοίρασα στους αναγνώστες, στους μη γνωρίζοντες…
ΙΚΕΣΙΑ Όμως, ο χρόνος τρέχει, κυλάει και κυλάει, χωρίς να έχει λησμονήσει καν την αίσθηση αυτού που λέμε αιωνιότητα. Περήφανη και πλήρης έπαρσης αυτή, και με ψηλά τη μύτη…
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ Όπως ανοίγουν οι σελίδες στην αγκαλιά μου κρύβεται ο Βιζυηνός αληθώς κοιμήσας τον Πασχάλην βαθέως όταν οι πόρτες του λεωφορείου ανοίγουν στη στάση Κίκιζα το κεφάλι μου…
Η ΚΟΤΣΙΔΑ Καθώς γλιστρούσε πάνω στο λεπτό φόρεμα για να πέσει μαλακά στο πάτωμα σκεφτόταν την δίδυμη αδελφή της να πονάει στον χωρισμό και πώς θα απομείνει μόνη εκεί…
ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ Σ’ αυτόν τον κήπο, αιώρες, αλυσοδεμένες κι ένα μηχανικό αηδόνι που χρήζει επισκευής. Το συντριβάνι, με ψεύτικα χρυσόψαρα, ν’ αποτραπούν τα σαρκοβόρα πτηνά και τα παρτέρια με…