Υπερβολικά   Υστερία είναι ο εθισμός στην υπερβολή της σκέψης και η διαταραχή των μεγεθών του συναισθηματισμού. Όλη η τέχνη μια υπερβολή είναι, βέβαια. Ο φόβος και ο έρωτας αρέσκονται…

Στην τροχιά των «συν»   Κάποτε θα συσταλθεί ο χρόνος οι σκιές μας θα σμίξουν για λίγο σώματα γνώριμα θα γίνουν κι από μυστικά περάσματα πιασμένα χέρι χέρι θα δραπετεύσουν.…

                                       ΚΥΡΙΑΚΗ                                                           Κυριακή!                                   Μέρα επίσημη και γιορτινή,        …

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Του Γιάννη και της Εύης ῎Αγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. ῏Ην δὲ ἡ…

Τηλεόραση   Σαν βλέπω τηλεόραση, νιώθω συχνά πως η οθόνη με κοιτάζει σαν μάτι του Πολύφημου. Τρελαίνει το μυαλό μου: «Είσαι ο Κανένας». Θέλει  να με τυφλώσει. Πάντα κάποια Οδύσσεια.…

ΠΡΟΣΤΙΜΟ    Απ' τ' αξημέρωτα στο Δημαρχείο για δουλειές Χωρίς καφέ και τσιγάρο Όπως τότε που έδωσα μάθημα και μετά έτρεξα για υπέρηχο Και τότε χωρίς καφέ και τσιγάρο Όμως…

ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ   Λάζαρε τετραήμερε ποῦ ἤσουν; Ήσουν στὰ μαῦρα Τάρταρα, τί εἶδες; Εἶδα φόβους, εἶδα τρόμους, βάσανα καὶ πέτρωσε τὸ γέλιο μου στὰ χείλη φαρμάκι ἐδῶ φαρμάκι και ἐκεῖ κι…

Η ΑΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ   Δεν σπούδασα την τέχνη των λέξεων και σε εκείνη των αριθμών  έμεινα μετεξεταστέα. Συνεχίζω όμως αυτοδίδακτη να πελεκάω ένα-ένα τα γράμματα με το κοπίδι που…

                                     ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  Η  ΠΟΛΗ                  Ευλογημένη η πόλη                  όπου πρώτη φορά τα…

Άχνα   Το ποίημα είναι η άχνα της εκπνοής του ποιητή σ’ έναν αρχέγονο καθρέφτη όπου χαράζει στίχους με το δάχτυλο κι όταν αφανιστούν από τον άνεμο, βλέπει ολόγυμνο το…

ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ   Η Μαύρη Μάνα τη μαύρη θάλασσα έσκαβε μόνη της ήταν κι έπλεε στήθος ακέραιο από μάρμαρο του Πάρνωνα πώς και δε βυθιζόταν; με το ένα…

ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ Στον Βασίλη Μηνακάκη   Όλα ενέργεια λοιπόν. Ουσία του κόσμου και αίτιό του τελικό. Κοίταξε εκείνο το λιοντάρι. Έχει ξεκρίνει τα σκυφτά βουβάλια ‒τόσο μα τόσο απασχολημένα επάνω…