Βάσω Καρακώστα: ένα ποίημα
ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ Μαγιά μες τη μαγιά του εφήμερου ανέβαινα τριαντάφυλλα φουσκώνοντας όσο να γίνουν εκατόφυλλες οι αναπνοές στων πετεινών τις καμινάδες με τους σταυρούς των…
ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ Μαγιά μες τη μαγιά του εφήμερου ανέβαινα τριαντάφυλλα φουσκώνοντας όσο να γίνουν εκατόφυλλες οι αναπνοές στων πετεινών τις καμινάδες με τους σταυρούς των…
ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ Οι μνήμες των ανθρώπων που δε γνώρισα συνέχεια πληθαίνουν. Τους πλάθω όπως θέλω: ηδυπαθείς, ανέμελους, χαρούμενους, κεφάτους άλλοτε πάλι δύσθυμους, βαρείς, ανταριασμένους με το ευθύ παράστημα και με…
ΡΩΤΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ Ρώτα τον πλάτανο τι είναι ο χρόνος, ρώτα τα ψηλά βουνά όπου το χιόνι δεν λιώνει ρώτα τον ουρανό, τι είναι η διάρκεια και…
ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ Παραδοσιακό εορταστικό δείπνο Με όλο τον θίασο επί σκηνής Τέσσερις γενεές Μέσα στο σκοτάδι του ’70 ή του ‘80 Μόνο που δεν το ξέραμε Κρεμασμένοι από μύθους…
ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΕΣΑΙ Μην ξεγελιέσαι, Τα χιόνια στόλισαν τις βουνοκορφές Μόνο και μόνο για να δεις πόσο απάτητες είναι. Στη ματιά σου μόνο επιτρέπεται να τις ακουμπάει Για να παγώνει…
ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΜΙΣΟ ακόμα θυμάμαι τη μικρή γωνιά της "αγάπης" το κουρασμένο κρεβάτι ένας κόσμος -απόκοσμος- σαν έλειπες στρίμωχνα ένα κορμί και μία σκέψη στο μισό -μισώ- …
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Ο ποιητής πείσμων ιστιοπλόος Θάλασσας ανοικτής σε αγώνα Παλεύει κύματα λέξεων Στιγμών Κόντρα σ’ ανέμους άγριους Να πάει το σκαρί στο τέρμα Σίγουρο μα κι…
ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ Ντύνομαι τη νέα έκδοση του εαυτού μου, επαναπροσδιορίζομαι. Σκεύος φιλόξενο το κορμί μου τον χρόνο υποδέχεται αντανακλώ το φως ώσπου σαν μαύρος κύκνος να βουτήξω στο σκοτάδι.…
Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΣΕ ΣΕΝΑ Ό,τι αγαπώ σε εσένα πιο πολύ είναι τα αιμοφόρα αγγεία σου κι η καρδιά που μέσα τους βουίζουνε τα χρόνια σα μελίσσια, οι αυχενικοί σου…
Τὴ θυμᾶστε καθόλου τὴ χάρτινη εἰκόνα στοῦ σχολείου τὸν πέτρινο τοῖχο; τὸ φεσάκι τὸ κόκκινο, τὰ μαλλιὰ τὰ λυμένα στοὺς ὤμους, τὰ γαλήνια ὁλόμαυρα μάτια ἁγίου ποὺ μὲ θλίψη κοιτοῦν…
ΣΤ’ ΑΓΡΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΙΑ Με τον ασπροχιονιά θα έρθω πάλι να δω τον κάμπο, τα ρουμάνια μου μα και τα χαμηλά του κόσμου ένστικτα που με ξεκλήρισαν πριν…
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Όποιος διψά τη λευτεριά, στιγμή μη λησμονήσει: κάθε ανάβρα πλάτανος, για να φωλιάζει δράκος και να φυλάγει το νερό, σταγόνα μην του λείψει. Αν είσαι γέρος και σκιαχτείς,…