ΧΑΜΗΛΟ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΟ Στημένο, φίλε, του καιρού μας το παιχνίδι· ποντάρουμε χωρίς αουτσάιντερ και φαβορί της πανδημίας και της ανέχειάς μας όμηροι. Παντού ερημιά, μα στα συσσίτια στριμωξίδι. Οι…
Το β, το ι, το α Τα γράμματα κοιτάζω σε δέντρο Χριστουγέννων κρεμασμένα μαζί μ’ Αγιοβασίληδες κεράκια κι άλλα στολίδια λαμπερά χαριτωμένα. Το β, το ι, το α κρέμονται…
Ἡ θεια-Ἀχτίτσα τὰ Χριστούγεννα Κι ἂν σήμερα ὅλοι ἐμεῖς, τῆς παλαιᾶς παιδείας μετασχόντες, ζοῦμε ἀναπάντεχα ἐμπρός σὲ μιὰν ὀθόνη συνεχῶς, –μιὰ νέκυια περίεργη τῶν ζώντων μὲ τοὺς ἀνθρώπους σὰν…
Σε δρόμους γιορτινούς του ’20 Δε θέλω να μοσχοβολήσει νοσταλγία. Σε δρόμους γιορτινούς του Είκοσι πορεύομαι φτιασιδωμένους με στολίδια μυριάδες: στολίδια επηρμένα, που κατέλαβαν την πόλη και εξανδραποδίσαν τους…
«Και, άνοιξε τώρα τα μάτια» είπε, «είναι νύχτα Ναι, ήταν νύχτα εξαρχής, θα είναι πάντα, όμως Άνοιξέ τα Δεν είδες τίποτα ακόμα, να κοιτάξεις κι άλλο Στο σκοτάδι…
Το ζεύγος Αρνολφίνι Στο πράσινο νερό που φόρεσα, κολύμπησα άθελα μου, στη μαύρη κάπα σου, ο δρόμος παραιτείται, ενώ οι ιδανικές παλάμες μας ομολογούν, το φως που έχουν…
Η ΔΗΜΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΠΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΥ Στον Ν.Β. Εν αρχή ήταν η αρχή βγαίνοντας διστακτικά μέσα απ' το τίποτα: από ένα στρώμα σκοταδιού παχύ με κηλίδες κόκκινες, όπως π.χ.…
Η ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ Όταν το γκρίζο αγκαλιάσει το στερέωμα και η βροχή νοτίσει το χορτάρι οι άνθρωποι χαίρονται κρυφά. Μέσα στην ησυχία και την γλυκειά προσμονή…
ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ Μου 'λεγες πως οι τοίχοι έχουν αυτιά κι εγώ χαιρόμουνα που κάποιος θα μπορούσε να μ' ακούσει. Από τότε έμαθα να κλείνομαι σπίτι νωρίς. Ξεκρέμασα τα κάδρα για…
ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ Μην μου ξαναπείς να έρθω στα όνειρά σου Ξέρω απ’ την αρχή πώς τελειώνουν. Τρως αμίλητος στο τραπέζι απέναντί μου Και πάντα κοιτάς τη σκιά μου στον…
ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ/ ΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ “Σε αγαπώ απροσδιόριστα” είπες. Ακόμα δεν ήξερα ποιος μιλούσε σε ποιον. Είκοσι χρόνια κάποιος Σε περιμένει προσηλωμένος ίσως να ήμουν εγώ γνώριζα πως θα έρθεις.…
Στον τελευταίο σταθμό της δεκαετίας ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες (…) Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν. Γιώργος Σεφέρης, Τελευταίος σταθμός, Ποιήματα, Ίκαρος Τριάντα μία Δεκεμβρίου. Έντεκα…
