Έφη Φρυδά: Τη νύχτα
Τη νύχτα οι ίσκιοι μαζεύονται και βαδίζουν αργά προς το σπίτι. Eκεί ενώνονται με τα σιωπηλά δωμάτιαπου δεν θυμούνται πιατο χαμόγελο των ενοίκων τους,οι τοίχοι τους έχουν ποτίσει οργήκαι με αυτήν δονούνται. Άνοιξες τα…
Τη νύχτα οι ίσκιοι μαζεύονται και βαδίζουν αργά προς το σπίτι. Eκεί ενώνονται με τα σιωπηλά δωμάτιαπου δεν θυμούνται πιατο χαμόγελο των ενοίκων τους,οι τοίχοι τους έχουν ποτίσει οργήκαι με αυτήν δονούνται. Άνοιξες τα…
ΚΥΚΛΩΝΙΟ Ανάσα βάραθρο Βάραθρο Γαντζώνεται στη Δέηση Εκλιπαρεί το έλεος ποιος Ζόφος ποιος Ήχος θρόμβου Θρόμβος πνιγηρός Ικρίωμα είναι στο ικρίωμα Και κλονίζονται Κύριε, λιώνουν Μητέρα Νυχτώνει Ξάγρυπνοι Ολιγόσαρκοι πώς…
Πορφύρωμα ζωής Κι όσο τα χρόνια πλήθαιναν με μιαν ανελέητη ευκολία και σειρά και στένευαν οι αλλότριες κι ασύμμετρες εποχές σε μια άκληρη, απρόσωπη εφημερία κι έναν ανώριμο…
Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ Μαθητής το πρωτάκουσε: Πανδαμάτωρ ο χρόνος. Γραμμή δίχως αρχή και δίχως τέλος. Το μόνο που έβλεπε αυτός ήταν ο δικός του χρόνος, που σπάνια άρχιζε και πάντα τέλειωνε…
Το τραγούδι είναι μέσα μας, μα τίποτα δεν ακούγεται, παρά η σιγή - το τραγούδι είναι μέσα στα πράγματα, τα ζώα, τα φυτά η κτίση αναπέμπει ύμνους σιωπηλούς αποκρυπτογραφούνται από…
Γαλάζιο νεύμα Μελωδικό βαπόρι Κρυφή πατρίδα - Φωτός ομπρέλα Κράσπεδα των αγγέλων Ραπιδογράφος - Πληγή από σμάλτο Χλωμό θρόισμα του πόνου Κι ανθίζουν λέξεις - Ντροπαλή βροχή Εικόνων μελωδία Έκθαμβη…
Οι δυο γέφυρες Από τα ουράνια τόξα κάτω ώς τις αερογέφυρες είδα τους φίλους μου έναν-έναν να εκτοξεύονται προς τις πλωτές ή κρεμαστές του διαστήματος Εγώ κρατώ τις δυο σημαίνουσες…
ΠΕΡΑΣΑ Περπατῶ καὶ νυχτώνει. Ἀποφασίζω καὶ νυχτώνει. Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη. Ὑπῆρξα περίεργη καὶ μελετηρή. Ξέρω ἀπ᾿ ὅλα. Λίγο ἀπ᾿ ὅλα. Τὰ ὀνόματα τῶν λουλουδιῶν ὅταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οἱ…
Ι Ο θάνατος σκύβει πάνω μου, πρόβλημα σκακιστικό. Κι έχει τη λύση. Tomas Transtremer, Χαϊκού από τη συλλογή «Το μεγάλο αίνιγμα», (Τα Ποιήματα, Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου, Printa) [Απόκριση Ι] Όχι,…
Παιδική Ζημιά Έμειναν μόνο θραύσματα αιχμηρά, συσκευασμένα σε βελούδο, μ΄ ένα φιόγκο ροζ. Τα χτυπούσες, μ΄ ένα μαχαίρι ρυθμικά, να βγάλουν μουσική. Ας μάτωναν, εσύ τα συγκολλούσες…
Άκουσέ με Άκουσέ με, που είσαι μακριά αλλά και μέσα στο κεφάλι μου έλα κοντά μου, τώρα, όπως είσαι δρασκέλισε το χώρο και το χρόνο πιάσε μια σκέψη μου και…