1   Γ ι α  μ ι α  ζ ω γ ρ α φ ι ά   Διυλίζω τη νύχτα Βαθύ μπλε απλώνω Στις επιφάνειες Το φως να περνά Διαγώνια Με…

Το πορτρέτο είναι ακόμη στο καβαλέτο του καλλιτέχνη  και ακριβώς κοντά  στο παράθυρο  ν’ ατενίζει, σαν ηλιοτρόπιο,  το  μεγάλο αστέρι της μέρας.  Η απόσταση που μας χωρίζει  δεν είναι μεγάλη και…

    Κυριακή,       22  Ιουλίου   Στυφός Ιούλης   Θάνατος στυφός Τα δώρα του Ιούλη Στ’ αλώνι θλίψη   Δευτέρα,      23  Ιουλίου   Νύχτα φωτιάς   Καμένο δάσος Σε καλοκαίρι…

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ   Κανένα από τα πράγματα του σπιτιού μου Δε θα μιλήσει ποτέ με συμπάθεια για μένα. Το στρώμα θα διαμαρτυρηθεί πως λίγο κοιμήθηκα Τα σεντόνια…

Είμαι ο υιός αλλά με αποκαλούν πρωτόπλαστο Υποδύομαι τον ανίδεο βέβαια Ήθελα μόνο να κρέμομαι στον λατρευτό μαστό Μα έγινα ουροβόρου παίγνιο υπέρβασης αναβάτης Όταν μάθαμε τί κρύβω στα σκέλια…

Τόλμησα να μπω μετά από χρόνια στο σπίτι που ονομάζω πατρικό μόνον εγώ   Ο λόγος ήτανε βεβαίως να εποπτεύσω τα αισθήματα Να δω αν στέκουνε εκεί αν μένουν ζωντανά…

Θέση για ένα; Ρώτησε το κορίτσι με τα καλώδια στο κεφάλι Κι έστειλε μήνυμα με τηλεκοντρόλ Κοιτώντας ερευνητικά τις εξαρτήσεις μου Έφερα ένα γύρω τον εαυτό μου Εννοείται απάντησα Φοβούμενη…

Όταν είσαι παιδί  Όταν είσαι παιδί γαλάζιο πουλί φέρεις πάντα, με περηφάνια, κορώνα, στεφάνι ανεμώνες, στο κεφάλι. Μεγαλώνοντας τρομάζεις, τι πιο φυσικό; Σαν τον Μπουκόβσκι γίνεσαι. Το κρύβεις στην καρδιά…

24, Τρίτη, Συμεών Θαυματοστορείτου   (το όνειρο) Μαύρο τυφλό χωρίς σφυγμό. Enter. Σπινθήρας νου. Υδρόβιο. Πουλί. Θηλαστικό. Μεγάλο, τρομαγμένο τρωκτικό του χρόνου. Save. Εγκατάσταση συγκάτοικου. Όλων των προγραμμάτων. Data: Έτος του…

Την μέρα εκείνη απ’ τους πολλούς τον καθρέφτη αυτόν της φέρανε Ούτε ίχνος σκόνης πάνω του λαμπρός μαζί κι εκείνη μέσα του. Με ευδαιμονία σιγοτραγουδούσε ανοίγοντας καλάθια με φρούτα που…

Ο κόσμος αναποδογυρίζει χαρούμενος Η ανοησία δηλώνει της μόδας Στατική η αντίδραση ενώ παρελαύνει Κάθε μάρκα αντηλιακού Την ώρα που ακούγονται φωνές απ' τα στενά Μετράνε οι φτωχοί μετράνε κι…

Είχαμε δώσει ραντεβού έξω από το Α’ Νεκροταφείο. Έφτασε, όπως πάντα, στην ώρα του. Φορούσε λευκό, λινό κουστούμι και στο χέρι κρατούσε ένα ψάθινο καπέλο. «Ωραία μέρα να πας διακοπές»,…