(Χάνοντας) στο ίδιο στημένο παιχνίδι                Δε θα φοβάται πια Μήπως και τον σκοτώσουν Το ποτό και το τσιγάρο Και τ' αχάριστα πλήθη των ανθρώπων…

ΕΡΩΣ ΓΛΥΚΥΠΙΚΡΟΝ ΑΜΑΧΑΝΟΝ ΟΡΠΕΤΟΝ   Καθόμουν μόνη Μόνη Και σκεφτόμουν τον έρωτα Τη μόνη αλήθεια Στον επάνω Και στον κάτω κόσμο Κι έφευγα μες στο χρόνο Και πορευόμουν Προς την…

 (αποσπάσματα)   -άφηναν όλα πίσω μια τόσο δα λακκούβα και μέσα σ’ αυτήν βρώμικα νερά φύλλα έπεφταν επάνω και μικρά ζουζούνια κολυμπούσαν όλος ο κόσμος μια μουσική ένα γέλιο ένα…

Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω έχει χαθεί πια το ον κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου. Είσαι σε μια μορφή απόλυτη απρόσιτη και στη ζωή την ίδια,…

ΤΟΠΙΟ   Κανείς δεν καθόταν δίπλα του. Μόνος για πάντα στον απέραντο χρόνο έβλεπε το δίδυμο άστρο να πλέει ακυβέρνητο κάτω από το Άλφα του Κενταύρου.   Μαγεμένος όπως παλιά…

ΜΥΓΑ   Κομμάτια των ματιών της ο φακός Βλέπει το ’να σκοτάδι, τ’ άλλο φως Στο ’να κομμάτι χώμα Στ’ άλλο ουρανός Εκεί παραφρονεί και γίνεται οίστρος    ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ…

ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ   Επιτέλους κάποιος πρέπει να θρηνήσει τη χρεωκοπία του έρωτα.   Δέκα χρόνια έχω που το λέω κι όλο δεν προλαβαίνω.   Επίσης κάποιος πρέπει ν’ απαντήσει: Τελικά πώς…

Ύστερα από καιρό πολύ, -πόσες δεκαετίες;-  και πάλι τον συνάντησες.   Έμοιαζε με  παιδί κλαμένο που το χαϊδεύεις βιαστικά και το στέλνεις να παίξει,  μη σε καθυστερήσει στη δουλειά.  …

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ Οι λέξεις καμιά φορά αυθαδιάζουν. Ειδικά το πρωί μέσα στο γκρίζο και με την υγρασία να σου τρυπά το δέρμα. Προσπαθείς να τις βάλλεις σ΄ένα κήπο ευφρόσυνο γεμάτο…

                     Κόμποι σε μαύρο μετάξι                                    Μη                          …

ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ     Πῶς νά μιλήσω με τά δένδρα τή γλῶσσα τῆς ὑπομονῆς ἐγώ, πού δέν ὑπέμεινα μήτε γιά ἕνα καλοκαίρι τόν δίκαιο ρυθμό τοῦ οὐρανοῦ;  …