Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος: Δυο ποιήματα
ΕΥΘΥΝΗ Όλα μαύρα τα 'βλεπε κι έγραφε στίχους πεζούς, που κανείς δε σκεφτόταν να ψάλλει. Λοιπόν, αρκετά. Άλλο δεν πάει. Πρέπει ευθύς ν' αλλάξει θέμα και ύφος. Να γράψει…
ΕΥΘΥΝΗ Όλα μαύρα τα 'βλεπε κι έγραφε στίχους πεζούς, που κανείς δε σκεφτόταν να ψάλλει. Λοιπόν, αρκετά. Άλλο δεν πάει. Πρέπει ευθύς ν' αλλάξει θέμα και ύφος. Να γράψει…
Ηρωική άνοιξη Αντέχει στους θρήνους της θάλασσας προσκυνά τα πόδια της αλήθειας το σούρουπο σβήνει στα μάτια του την δόξα της οινοποσίας... Ρωγμές σε συνειδήσεις που μυρίζουν κάτεργο, χαρές γυρεύει η…
Ηλικίες Όταν είσαι νέος είσαι ποτάμι που ξεχειλίζει τα ξέρεις όλα άλλον δεν ακούς ο έρωτας σε καθοδηγεί σε τρελαίνει η σκέψη είναι γρήγορη, επιφανειακή τον θάνατο δεν σκέφτεσαι δεν…
Μαζεύτηκαν στην αποβάθρα Σούρουπο κι η θάλασσα μουντή Γλάροι πεινασμένοι φτερουγίζουν Κρώζουν μονότονα Ανήσυχοι Μια ξεχασμένη γυναίκα ανέβηκε στο ξύλινο παγκάκι Μόνη στο σύθαμπο Τα χέρια σφιχτά μπροστά της Ψύχρα…
ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ Σιγανοψιχάλιζε κείνο το πρωί στα Μετέωρα. Ήταν η μέρα της σύναξης των θεών, η μέρα της σπονδής των ανθρώπων και είχαμε κινήσει από τη γη των…
ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΣΗ Κάποια έργα τελειώνουν πριν πέσει η αυλαία Άλλα τελειώνουν πριν ανοίξει Τα σπουδαιότερα Παίζονται διαρκώς κάτω από την πόλη Κανείς δεν πάει να τα δει Είναι όλοι υπεράνω…
Γιατί ήρθες εδώ μπαμπά; Ήσυχα είναι εκεί Και σκιερά Μήπως να γυρίσεις πίσω... Τι έγινε εδώ, θέλω να δω Μα τίποτα δεν βλέπω. Πού είναι το σπίτι στον πευκώνα,…
Βυζαντινές φωνές Ημέρες με τα ''Υπερμάχω'' και τα ‘'χαίρε'' φυσάνε μέσα στην ψυχή βυζαντινές φωνές. Τις νύχτες, οι σκιές είναι μητέρες που φέρνει αντάμα της η Παναγιά, να ξεπονάνε κάθε…
ΑΝΑΣΤΑΣΗ Τρέφονται με πρωθύστερα "τετέλεσται" οι έρωτες - πλημμελείς εκ γενετής. Και ποιος θα πει στους πόσους θανάτους ανασταίνεται η Αγάπη; ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ Απεγνωσμένη …
ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ* …
Blue Lazarus Σου είπα να με περιμένεις, τι βιασύνη ήταν αυτή; Πήγες και πέθανες! Τώρα πρέπει να σε ξυπνήσω απ’ τον ξύλινο ύπνο. Με κάτι να σε δελεάσω. Γιατί…