Κατά μήκος της περιφερειακής του Αιγάλεω απλώνεται ένας κόσμος στεγνός, αθέατος από την πόλη. Λιγοστά χορτάρια στο  χρώμα του κάτουρου  ξεφυτρώνουν από το σκασμένο  χώμα  δίπλα στην άσφαλτο και σε κάνουν ν΄ αναρωτιέσαι , πως στο διάολο βρέθηκαν εκεί πέρα. Μέσα σ’ αυτή την άνυδρη χώρα  και μέχρι εκεί που φτάνει  το μάτι μάντρες με παλιά αυτοκίνητα που στοιβαγμένα  σαν σαρδέλες το ένα πάνω στο άλλο  περιμένουν με υπομονή την ανακύκλωσή τους. Ανάμεσα στις λαμαρίνες που αστράφτουν κάτω από τον ήλιο  αραιά και που ξεπροβάλλουν  αναιμικές συστάδες δέντρων  με  σκυφτές κορφές. Στα δύο μποτιλιαρισμένα  ρεύματα της περιφερειακής  κινούνται  ΙΧ  και  φορτηγά παντός είδους, που σε ξεκουφαίνουν με τα κορναρίσματά τους. Από τα ανοιχτά τους παράθυρα ξεχύνονται αγοραίες βρισιές και τραγούδια του Μαργαρίτη και της Πάολας.

Βάζω αλάρμ και παρκάρω ανάμεσα σε ένα φορτηγό και μια τσάπα JCB απέναντι από την  είσοδο  της πρώτης μάντρας, όπου  ένας σαματζήδικος όχλος   στριμώχνεται γύρω από μια γυναίκα ψηλή με κοντά ξανθά μαλλιά και σκούρα  μάτια. Φοράει στρατιωτικό γκρι παντελόνι με μεγάλες εξωτερικές τσέπες και στενή μακό γκρι μπλούζα. Κρατάει  κινητό στο ένα χέρι και στο άλλο  μπλοκ και στυλό. Τα νύχια της μακριά, γαμψά βαμμένα με ανοίκειο πορτοκαλί μανό.  Πίσω της το άναρχο βασίλειο των παλιών αυτοκινήτων  με τους διαδρόμους όπου δυο τρία  κλακ  σηκώνουν σύννεφα σκόνης. Στο βάθος ένας τεράστιος γερανός φορτώνει κουφάρια αυτοκινήτων σε ένα τριαξονικό φορτηγό κόκκινου χρώματος.

Πλησιάζω το ανήσυχο πλήθος με τα ξεκούμπωτα πουκάμισα που βρωμοκοπάνε  ιδρώτα, τα λαδωμένα μαλλιά και το τσιγάρο κρεμασμένο από τα ξεραμένα χείλη. Άλλος ζητάει κάποια μίζα, άλλος ένα ακρόμπαρο* και  όλοι με την ίδια  ανυπομονησία και  αγωνία αν θα βρεθεί το ανταλλακτικό  που γυρεύουν.  Ο ήλιος καίει διαβολεμένα. Μετά από ώρα καταφέρνω να βρεθώ δίπλα της και να της πω για τις δύο ντίζες.

« Πες όνομα κύριος», μου λέει με την μπάσα φωνή της .

«Στράτος»

«Θα περιμένεις  να έρθει ο Δημήτρης.» Με κοιτάζει και μου κόβονται τα γόνατα ενώ σημειώνει το όνομά μου και δίπλα το ανταλλακτικό. «Πρέπει να έχεις υπομονή. Μου αρρώστησαν  τέσσερις εργάτες και δεν ξέρω πως θα βγάλω τη μέρα. Κάθισε στο σαλόνι να μη σε τρώει ο ήλιος.»

Το σαλόνι είναι ένας ημιυπαίθριος χώρος με χωμάτινο δάπεδο και σκέπαστρο από πράσινο ξεθωριασμένο μουσαμά.  Κάθομαι σε έναν από τους βρώμικους  πάγκους  ανάμεσα σε έναν προφυλακτήρα και έναν άντρα θηριώδη με μακριά μαλλιά και χέρια τίγκα στα τατουάζ   που μιλάει στο κινητό για ένα τριμπισιτέρ** ,που δεν υπάρχει στο εμπόριο και που αν δεν το βρει στη μάντρα θα το φάει το σαράβαλο το μαύρο χώμα.  Ανάβω τσιγάρο  και καπνίζω  παρακολουθώντας με μισόκλειστα μάτια τη γυναίκα, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να κρύψω τον θαυμασμό μου. Κινείται σαν τον αίλουρο μέσα στην κόλαση, ενώ ένα μεγαλόσωμο κουτάβι με βρόμικο μακρύ τρίχωμα ξεπροβάλει κάτω από τις λαμαρίνες και μπλέκεται στα πόδια της. Συνεννοείται με τους εργάτες, που φέρνουν ανταλλακτικά  ξεριζωμένα από τα σπλάχνα των παλιών αυτοκινήτων και μετά με τους πελάτες που όταν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν πληρώνουν και φεύγουν χαρούμενοι καθώς και με τους άτυχους που φεύγουν με κατεβασμένα αυτιά και την υπόσχεση πως, αν βρεθεί κάτι, θα ειδοποιηθούν. Κάθε φορά χώνει τα ιδρωμένα  χαρτονομίσματα σε μια από τις εξωτερικές τσέπες του παντελονιού της   και γράφει κάτι στο μπλοκάκι της.  Μετά από πολλή ώρα με φωνάζει.

« Έτοιμες οι ντήζες σου Στράτο.»

«Τέλεια. Πόσο κάνουν;»

«20 ευρώ.»

«Ορίστε. Πως σε λένε να σε ζητήσω  όταν σε χρειαστώ; Το λυπάμαι το μπουρδέλο  να το σκοτώσω.»

« Αφροδίτη, Αφροδίτη των ανακυκλώσιμων. Μπορείς να με φωνάζεις Άφρω.», μου χάρισε το θεϊκό της χαμόγελο και στράφηκε στον επόμενο.

*,** ανταλλακτικά αυτοκινήτων.

Βιογραφικό

Η Χρυσούλα Γεωργούλα γεννήθηκε στην Πλατανούσα Ιωαννίνων. Απόφοιτος  Οδοντιατρικής  ΕΚΠΑ και ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ.

Διακρίσεις:  1ος Διαγωνισμός Ποίησης “Γιάννης Φάτσης” Πανεπιστημίου Θεσσαλίας», 2ος διαγωνισμός  διηγήματος του Diavasame .gr , 1ος διαγωνισμός συγγραφής  θεατρικού μονολόγου  δήμου Αγρινίου. Συμμετοχές:  με ποίημα  στο 1ο τεύχος του περιοδικού «Ανωνύμως» εκδ. Bibliotheque και  με διήγημα  στις «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ».

 Διηγήματα  και ποιήματά της  έχουν δημοσιευθεί  στο περιοδικό Χάρτης,  schooltime.gr, microstory και «Περί Ου»

Έργα

«Μικρές Αφηγήσεις». Διηγήματα  Εκδόσεις Άρτεμις 2019,  «Νυχτερινές Συνομιλίες». Θεατρικός Μονόλογος Εκδόσεις Άρτεμις 2019, «Λέγε με Στράτο». Μυθιστόρημα. Εκδ. Βακχικόν 2022.