Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μπαλτά, Υπό καθεστώς ομηρίας. Η συλλογή απαρτίζεται από ποιήματα που πάλλονται χάρη στη ρεαλιστική προσέγγιση της πολυπρισματικής ζωής και τη συναισθηματικά εύθραυστη φύση της, αγωνιώντας να συνομιλήσουν με άλλους ανήσυχους παρατηρητές. Εκείνους τους παρατηρητές που μοχθούν να διαρρήξουν τα δεσμά τους και να αναπνεύσουν ανάμεσα στις λέξεις, ανάμεσα στο οξυγόνο της απελευθέρωσης.
***
ΕΓΚΛΗΜΑ
«Το έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων δεν θα
περάσει!»
«Οι εργαζόμενοι κατέλαβαν το εργοστάσιο.
Συνεχίζουν τον ηρωικό τους αγώνα.»
«Όλοι αύριο στο συλλαλητήριο των εργαζομένων στην
πλατεία Συντάγματος!»
Άλλη μια εταιρεία βάζει λουκέτο και απολύει
εργαζομένους·
άλλη μια κυβέρνηση νομιμοποιεί το ρήμαγμα των βιοπαλαιστών, τους ξεσπιτώνει μαζί με τις οικογένειές τους,
τους καταδικάζει στην ανέχεια, τους κλέβει ακόμα και
το ελάχιστο ξεροκόμματο που τους πετούσε
φροντίζοντας τάχα να ζουν αξιοπρεπώς·
άλλη μια ανθρωποθυσία τελείται
στον βωμό του κέρδους σε αυτόν τον κόσμο που εσείς
ονομάζετε αναπτυγμένο, όπου τάχα κόπτεστε για τα
ανθρώπινα δικαιώματα·
άλλος ένας συλλογικός αγώνας για την εργατιά, που με
λύσσα θέλετε να συνθλίψετε, είναι προ των πυλών.
Κι αν εσείς απαντάτε με γκλομπ και μολότοφ,
εγώ απαντώ με τούτο το ποίημα.
***
