Ο Carl August Sandburg (Σάντμπουργκ, 1878 – 1967) ήταν Αμερικανός ποιητής, βιογράφος, δημοσιογράφος και εκδότης. Κέρδισε τρία βραβεία Πούλιτζερ: δύο για την ποίησή του και ένα για τη βιογραφία του Αβραάμ Λίνκολν. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Σάντμπουργκ θεωρήθηκε ευρέως ως μια σημαντική προσωπικότητα της σύγχρονης λογοτεχνίας, ειδικά για τους τόμους των ποιημάτων του. Απολάμβανε ασυναγώνιστη έλξη ως ποιητής στην εποχή του, ίσως επειδή το εύρος των εμπειριών του τον συνέδεσε με τόσες πολλές πλευρές της αμερικανικής ζωής. Όταν πέθανε το 1967, ο Πρόεδρος Lyndon Johnson παρατήρησε ότι “ο Carl Sandburg ήταν κάτι περισσότερο από τη φωνή της Αμερικής, περισσότερο από τον ποιητή της δύναμης και της ιδιοφυΐας της. Ήταν η Αμερική”.

Carl Sandburg

Arithmetic

Arithmetic is where numbers fly like pigeons in and out of your head.
Arithmetic tells you how many you lose or win if you know how many you had before you lost or won.
Arithmetic is seven eleven all good children go to heaven -or five six bundle of sticks.
Arithmetic is numbers you squeeze from your head to your hand to your pencil to your paper till you get the answer.
Arithmetic is where the answer is right and everything is nice and you can look out of
the window and see the blue sky-or the answer is wrong and you have to start all
over and try again and see how it comes out this time.
If you take a number and double it and double it again and then double it a few more
times, the number gets bigger and bigger and goes higher and higher and only
arithmetic can tell you what the number is when you decide to quit doubling.
Arithmetic is where you have to multiply-and you carry the multiplication table in your head and hope you won’t lose it.
If you have two animal crackers, one good and one bad, and you eat one and a striped
zebra with streaks all over him eats the other, how many animal crackers will you
have if somebody offers you five six seven and you say No no no and you say Nay
nay nay and you say Nix nix nix?
If you ask your mother for one fried egg for breakfast and she gives you two fried eggs and you eat both of them, who is better in arithmetic, you or your mother?

Carl Sandburg

Αριθμητική

Η Αριθμητική είναι εκεί που οι αριθμοί πετούν σαν περιστέρια μέσα κι έξω από το κεφάλι σου.

Η Αριθμητική σου λέει πόσα χάνεις ή κερδίζεις αν γνωρίζεις πόσα είχες πριν χάσεις ή κερδίσεις.

Η Αριθμητική είναι εφτά έντεκα πάνε στον ουρανό τα καλά παιδιά – ή πέντε έξι ένας σωρός ραβδιά.

Η Αριθμητική είναι αριθμοί που στριμώχνεις από το κεφάλι σου στο χέρι σου στο μολύβι σου στο χαρτί σου μέχρι να πάρεις την απάντηση.

Η Αριθμητική είναι εκεί που η απάντηση είναι σωστή και όλα είναι καλά και μπορείς να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο και να δεις τον γαλανό ουρανό –ή η απάντηση είναι λάθος και πρέπει όλα να τα ξαναρχίσεις και να προσπαθήσεις ξανά και να δεις πώς βγαίνουν αυτή τη φορά.

Αν πάρεις έναν αριθμό και τον διπλασιάσεις και τον διπλασιάσεις ξανά και ύστερα τον διπλασιάσεις ακόμα μερικές φορές, ο αριθμός μεγαλώνει και ανεβαίνει συνεχώς και μόνο η Αριθμητική μπορεί να σου πει ποιος είναι ο αριθμός όταν αποφασίσεις να σταματήσεις το διπλασιασμό.

Η Αριθμητική είναι εκεί που πρέπει να πολλαπλασιάσεις –και μεταφέρεις τον πίνακα πολλαπλασιασμού μέσα στο κεφάλι σου και ελπίζεις πως δεν θα τον χάσεις.

Αν έχεις δυο μπισκότα, ένα καλό κι ένα χαλασμένο, και φας το ένα και μια ολόγυρα λουριδωτή ζέβρα φάει το άλλο, πόσα μπισκότα θα έχεις αν κάποιος σου δώσει πέντε έξι εφτά και συ λες Όχι όχι όχι και συ λες Nay nay nay και συ λες Nix nix nix;

Αν ζητήσεις από τη μητέρα σου ένα τηγανιτό αυγό για πρωινό και αυτή σου δώσει δυο και τα φας και τα δυο, ποιος είναι καλύτερος στην Αριθμητική, εσύ ή η μητέρα σου;

* * * *

Έχουμε ακούσει πολλά για την ποίηση των μαθηματικών, αλλά πολύ λίγα από αυτά έχουν ακόμη καταγραφεί. Οι αρχαίοι είχαν μια πιο δίκαιη αντίληψη για την ποιητική τους αξία από εμάς. Οι πιο ευδιάκριτες και όμορφες δηλώσεις οποιασδήποτε αλήθειας πρέπει επιτέλους να πάρουν τη μαθηματική μορφή. Μπορούμε να απλοποιήσουμε τόσο τους κανόνες της ηθικής φιλοσοφίας, καθώς και της αριθμητικής, ώστε ένας τύπος να τους εκφράζει και τους δύο, υποστηρίζει ο H. D. Thoreau.

Η ανθρώπινη αισθητική είναι ριζωμένη στο πρότυπο, την επανάληψη, την κανονικότητα. Αναζητούμε τη συμμετρία στη μορφή στις περισσότερες τέχνες, καθώς και στην επιστήμη. Ο μαθηματικός αναζητά μια ‘κομψή’ απόδειξη πάνω από αυτή που αποδεικνύει το ίδιο αποτέλεσμα μέσω αντιφάσεων ή εξέτασης πολλών περιπτώσεων. Προτιμά μια με ‘συμμετρία’. Πολλές αποδείξεις απαιτούν τη λογική να ακολουθεί και τις δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Αναζητά το απλό, το θεμελιώδες από το οποίο χτίζει τις μεγάλες του μαθηματικές δομές. Ο ποιητής αναζητά μια παρόμοια συμμετρία με πολλούς τρόπους. Το μέτρο της ποίησης είναι μια λεπτή μέτρηση και οι λέξεις που επιλέγονται είναι μια συνοπτική αντανάκλαση της εμπειρίας του ποιητή. Επιδιώκει να δώσει στο ποίημά του μια περιεκτική, κομψή μορφή, με στίχους και στροφές να δείχνουν την εσωτερική συμμετρία της σκέψης.

Τα Μαθηματικά που επιλέγουμε να μισούμε στο σχολείο δεν είναι τα Μαθηματικά που, όντας μέρος της ψυχής μας, αγαπάμε πάντα. Όπως είπε ο Gottfried Leibniz, «Η μουσική είναι η ευχαρίστηση που βιώνει η ανθρώπινη ψυχή μετρώντας χωρίς να γνωρίζει ότι μετράει». Ισχύει για όλες τις τέχνες, γιατί η συμμετρία και το μοτίβο είναι οι εκδηλώσεις των Μαθηματικών.

Τα ποιήματα αυτής της μεγάλης σειράς αναρτήσεων ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα με τα Μαθηματικά και την Ποίηση. Έχουν επιλεγεί άλλα για τα δομικά τους σχέδια, άλλα για το θέμα τους, άλλα για διασκέδαση. Κάποιοι σημειώνουν τις διαφορές μεταξύ μαθηματικού και ποιητή, άλλοι σημειώνουν μερικές από τις ομοιότητες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Δεν θεωρώ ότι ένας άνθρωπος είναι μόνο το ένα ή το άλλο: η συλλειτουργία των δυο εγκεφαλικών ημισφαιρίων, η σύνθεση Ποίησης και Μαθηματικών και ευρύτερα αυτή των STEM – Humanities είναι απαραίτητη για την ολιστική θεώρηση του ενός κόσμου στο άμεσο μέλλον.