Η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή του Πέτρου Πουρλιάκα κινείται σε έντονα υπαρξιακούς τόνους ανιχνεύοντας τα όρια του οντολογικού είναι στα δυσδιάκριτα ενίοτε πλαίσια ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Κάπου εκεί, στα συγκεκριμένα δυσδιάκριτα σύνορα του ερέβους ορθώνεται μια ποίηση των σκιών αποζητώντας την ελπίδα όταν όλα παντού τριγύρω φαντάζουν σε ολική παραίτηση και σε αποσύνθεση. Στην συλλογή τίθενται ζητήματα του χρόνου όσο και της αχρονίας όταν όλα ανάγονται στην πρώτη ύλη, στην αρχική δημιουργία, όταν ο άνθρωπος γιγαντώνεται μέσα στον μεγάκοσμο του κοσμικού μηχανισμού και τότε γίνεται ικανός να αναμετρηθεί με τα αστρικά μετεικάσματα της αβυσσαλέας του υπόστασης τη στιγμή που διαπιστώσει το ρήγμα μεταξύ εσωτερικού κόσμου και της εξωτερικής πραγματικότητας. Η ολιστική ποίηση του Πουρλιάκα αποζητά την αυθεντικότητα της ύπαρξης στην απαρχή της σύστασής της. Αισθητοποιεί κάθε φυσικό στοιχείο ως αδιάψευστο κριτή της δραματικής συνέχειας γεγονότων που σημάδεψαν το ατομικό βίωμα του δημιουργού ως ενορατικού κριτή της οικουμένης.
Η ποιητική κατάθεση εδώ εξισώνεται με την ποίηση ντοκουμέντο που πασχίζει να διατηρήσει αλώβητη την ανθρώπινη υφή όσο και αν εκείνη ταλανίζεται από την εκάστοτε δυσλειτουργία. Οι τόνοι της ποίησής του απηχούν ως επίδραση μια νεορομαντική διάθεση διαθλασμένη μέσα από την μετανεωτερικότητα. Οι εικόνες του αποπνέουν ένα ανόθευτο λυρισμό, μια ελπιδοφόρα διάθεση όσο και αν οι περιγραφές του σε ορισμένα σημεία γίνονται ιδιαίτερα ζοφερές. Οι στίχοι του ανακλούν μια εσωτερική δοκιμασία εστιασμένη στην απόπειρα εξωραϊσμού της όποιας παθογένειας του κοσμικού μηχανισμού. Η μνήμη, η προσμονή, η ανταπόκριση από το ποθητό πρόσωπο ως ελλείπον σημείο του εαυτού είναι τα στοιχεία που συνέχουν την συλλογή ως ένα ενιαίο οικοδόμημα δομημένο πάνω σε στέρεους και σε συμπαγείς δείκτες. Για τον ποιητή, τα όρια μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας είναι ιδιαίτερα δυσδιάκριτα. Από εκεί αντλεί δύναμη η ελευθερία της ποίησής του ώστε να παροτρύνει τον εκάστοτε αναγνώστη να ονειρευτεί μέσα από τους στίχους του, να ταξιδέψει μαζί με τα ποιήματά του. Ιδιαίτερη ποιητική συλλογή.
Δρ. Κοσμάς Κοψάρης, κριτικός
