Πεδίον του Άρεως
όταν παγώνει
το πεδίο του Άρεως
παχιές αρκούδες πατάνε τα πόδια σου
ευθύνονται για το αδιέξοδο της λεωφόρου
και το καταχείμωνο
Χίλτον σε δεκαπέντε λεπτά
περνάς φευγαλέα
τα σκονισμένα οπωροφόρα
μοιάζουν τόσο καλά ευθυγραμμισμένα
κατά μήκος του πεζοδρομίου
κάποιος ανόητος φορώντας χλαίνη
-καταλήγεις-
τους έχει επιβάλλει τη σωστή αναπνοή
και πως την ίδια στιγμή απευθυνόμενη
σε στοιβαγμένα ζώα αναίτια φαλτσάρεις
αστός σημαίνεις
ακόμα και η σκόνη σε βαραίνει
-συγκαταλέγεται-
εντός του δέρματος σου
των πτυχώσεων
κι είναι βέβαιο πως δεν είσαι ούτε πέρα
ούτε πάνω από τον κόσμο
υπάρχεις όμως με μοναδική χάρη
στα πλαϊνά των πολυκατοικιών
κι απλά επικρατείς γιατί κινείσαι –
