Explico algunas cosas  /  Εξηγώ κάποια πράγματα

Θα ρωτήσετε: Και πού είναι οι πασχαλιές;

Και το μεταφυσικό σεντόνι από παπαρούνες;

Και η βροχή που στάλαζε τα λόγια της

γεμίζοντάς τα συχνά με σιωπές και πουλιά;

Θα σας τα διηγηθώ όλα, όσα μου συνέβησαν.

Ζούσα σε μια γειτονιά της Μαδρίτης

με καμπαναριά, με ρολόγια, με δέντρα.

Από εκεί, σαν ωκεανός από δέρμα,

φαινόταν το ξερό πρόσωπο της Καστίλλης.

Το σπίτι μου ήταν γνωστό

σαν το σπίτι με τα λουλούδια, γιατί από παντού

ξεχύνονταν γεράνια. Ήταν ένα ωραίο σπίτι

με σκύλους και κουτάβια.

Ραούλ[1], θυμάσαι;

Θυμάσαι, Ραφαέλ[2];

Φεδερίκο[3], κάτω από το χώμα, θυμάσαι;

Θυμάσαι το σπίτι μου με τα μπαλκόνια

εκεί που το φως του Ιουνίου

κρεμούσε άνθη στο στόμα σου;

Αχ!   Αδελφέ μου, αδελφέ μου!

Στα μαγαζιά  της γειτονιάς μου Αργουέλιες,

με το γλυπτό της σαν  χλωμό καλαμάρι ανάμεσα στις μερλούζες[4],

όλοι διαλαλούσαν νόστιμες πραμάτειες,

στοίβες από αφράτο ψωμί,

από τα κιούπια έβγαινε το λάδι,

κι ένας βαθύς απόηχος γέμιζε τους δρόμους

από πόδια, χέρια, μέτρα, λίτρα ,

ουσία ζωής που πάλλεται,

σωρός τα ψάρια,

σειρά οι σκεπές, ατέλειωτη καμπυλότητα,

στον παγωμένο ήλιο.

Σαν φίνο ελεφαντόδοτο

παραληρούσαν τα άνθη της πατάτας,

ντοματιές απλώνονταν ως τη θάλασσα.

Και ένα πρωί τα πάντα καίγονταν

και ένα πρωί γλώσσες φωτιάς

βγήκαν από τη γη

καταβροχθίζοντας ζωές.

Και από τότε φωτιά,

μπαρούτι από τότε,

και από τότε αίμα.

Κακούργοι με αεροπλάνα και προδότες,

διεφθαρμένοι με δαχτυλίδια και χρυσάφι,

διεστραμμένοι με μαυροφορεμένους κληρικούς να ευλογούν

ήρθαν από τον ουρανό να σκοτώσουν παιδιά,

και στους δρόμους το αίμα των παιδιών

απλώς έτρεχε, όπως αίμα παιδικό.

Τσακάλια που και το τσακάλι θα αποστρεφόταν,

Άκαρδοι που και ένας ελεεινός θα έφτυνε

Οχιές που και οι οχιές θα απεχθάνονταν!

Μπροστά σας είδα της Ισπανίας

το αίμα να φουσκώνει

για να σας πνίξει με ένα μονάχα κύμα

από υπερηφάνεια και μαχαίρι!

1,2,3: Ραούλ Λαφόν Θανμπράνο ,Ραφαέλ Αλμπέρτι και Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Ισπανοί φίλοι, ποιητές της γενιάς του 1927

[4] Είδος ψαριού, απαντάται κυρίως στον Ατλαντικό.

   Bombardeo /  Bομβαρδισμός

Ποιος; Στους δρόμους, ποιος,

ποιος, ποιος; Στη φυλακή, στο αίμα, ποιος;

Στη λάμψη, ποιος,

ποιος; Πέφτει

στάχτη, πέφτει

μολύβι

και πέτρα και θάνατος και θρήνος και φωτιά

ποιος, ποιος, μανούλα μου, ποιος, από πού;