You are currently viewing Φίλιππος Φιλίππου: Λουίζα Καλλιγά, Άσπρο Μαύρο. Εκδόσεις Οδός Πανός, 2025, σελ.106

Φίλιππος Φιλίππου: Λουίζα Καλλιγά, Άσπρο Μαύρο. Εκδόσεις Οδός Πανός, 2025, σελ.106

Επιθυμίες και έρωτας

 

Η Λουίζα Καλλιγά, που γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε οικονομικά στην Αγγλία, το 2023 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, την ποιητική συλλογή Μένω εκεί. Τώρα εξέδωσε το δεύτερο, τη συλλογή Άσπρο Μαύρο (εκδ. Οδό Πανός), όπου η ποιήτρια μιλάει για ορισμένα θέματα που την απασχολούν και θέλει να μοιραστεί με τους αναγνώστες της. Το πρώτο ποίημα, το «Τι είναι αμαρτία», περιέχει στίχους που αφορούν το παρελθόν:

 

Η πύλη στον παράδεισο

Και η μεταμέλεια,

Το κλειδί

Η μεταμέλεια ο μόνος τρόπος να διορθώσεις το παρελθόν

 

Το δεύτερο ποίημα, το «Επιθυμίες» αναφέρεται στις επιθυμίες και στην απορία πού πάνε αυτές και τι απογίνονται, αλλά μολονότι η ποιήτρια μας λέει πως μεταμορφώνονται σε όμορφα πουλιά, καταλήγει στους στίχους :

 

Οι επιθυμίες της ανεκπλήρωτης αγάπης μένουν πίσω,  στην γη

ριζώνουν και χύνουν γλυκούς καρπούς στους πειρασμούς.

 

Από το «Αγκαλιά» μπορούμε να πούμε πως αρχίζουν οι εκμυστηρεύσεις οι σχετικές με την αγάπη και τον έρωτα. Σε αυτό εκφράζει τους φόβους, τις επιθυμίες, τις απορίες και τους ενδοιασμούς της ποιήτριας:

 

Θάθελα να χωθώ μέσα στην αγκαλιά σου

Μα δεν μπορώ απαγορεύεται

 

Οι εκμυστηρεύσεις, οι εξομολογήσεις και η έκφραση του έρωτα συνεχίζονται στο ποίημα «Αστέρια», δεν είναι φλύαρες αλλά λιτές και περιεκτικές:

 

Ναι όπως τ’ αστέρια σ’ αγαπώ

Ξέρω πως ποτέ δεν θα είσαι δικός μου

 

Οι ίδιες εξομολογήσεις επαναλαμβάνονται στο «Γέλιο», όπου η αγάπη μέσω των στίχων γίνεται ένα αστείο παιχνίδι:

 

Επιθύμησα να γελάσουμε μαζί.

Όπως γελάει η μαργαρίτα πριν τη μαδήσουν τα παιδιά.

Μ’ αγαπάει δεν μ’ αγαπάει

 

Οι αναφορές σχετικά με την αγάπη συνεχίζονται, βλέπουμε όμως πως αυτή δεν είναι πλέον παιχνίδι αλλά εμφορείται από σοβαρότητα, το βλέπουμε στο ποίημα «Η θυσία»:

 

Ναι η θυσία χρειάζεται για την τάξη των αισθημάτων

Η θυσία σβήνει το παρελθόν

 

Αρκετά από τα ποιήματα είναι αινιγματικά, ο αναγνώστης καταβάλλει προσπάθειες να τα κατανοήσει, να εισχωρήσει στο μυαλό της ποιήτριας και να μαντέψει τις προθέσεις της. Αυτό συμβαίνει στο «Άβελ και Κάιν» που προκαλεί ποικίλες σκέψεις, καθώς γίνεται λόγος για το μίσος και την ομορφιά.:

 

Κατεβαίνει τη χαράδρα τρέχοντας ο Κάιν

Βαθιά χαράδρα γεμάτη παγίδες που οδηγεί στη θάλασσα

 

 

Η αγάπη επανέρχεται στο ποίημα «Παζάρι», όπου το συγκεκριμένο αίσθημα περιέχει μόχθο, αντοχή, υπομονή και άλλα  τέτοια στοιχεία:

 

Τα όνειρα

Δεν μπορώ… δεν έχω ψιλά

Τα πήρε όλα η Αγάπη

 

Στην αγάπη επανέρχεται με το «Ντροπή», όπου οι στίχοι επιχειρούν να μιλήσουν για το συγκεκριμένο αίσθημα που συνοδεύεται από απορίες:

 

Γιατί αγάπησα παραπάνω από το επιτρεπτό

Υπάρχει όριο στην αγάπη;

Ναι υπάρχει το όριο το βάζει το ψέμα

 

        Η αγάπη όμως συνδέεται με τους άντρες, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτούς, έτσι στο «Στέλλα» διαβάζουμε διάφορα για μια γνωριμία που μάλλον δεν κατέληξε σε σχέση:

 

Η εμπειρία μου από τους άνδρες

Η εμπειρία μου από τους άνδρες ήταν… μια μπύρα και με το μικρό της όνομα

 

Υπάρχουν κι άλλα παρόμοια ποιήματα στη συλλογή, η αγάπη κι ο έρωτας σχεδόν μονοπωλούν τις σελίδες του βιβλίου κι ο αναγνώστης αναρωτιέται τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις και τις φράσεις, όλα είναι αινιγματικά, όπως το «Μυστικά»:

 

Μυστικά θα σ’ αγαπώ

Όπως μυστικά γ γη μεγαλώνει τον καρπό  έως ότου ξεχειλίσει από χυμούς ζωής.

 

Συμπερασματικά, τα ποιήματα της Λουίζας Καλλιγά αναφέρονται σε ποικίλα θέματα, ωστόσο από αυτά ξεχωρίζουν εκείνα που αφορούν τα αισθήματα μιας γυναίκας για έναν άντρα. Ή μήπως περισσότερους; Άγνωστο. Η ποίηση δεν δίνει απαντήσεις, δεν χρειάζεται, η ποίηση προκαλεί προβληματισμούς και στοχασμούς.

 

 

Αφήστε μια απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.