ΟΡΦΕΑΣ

Το ότι ο Ορφέας έθελγε με την μουσική ακόμα και οτιδήποτε δεν έχει λογική, το λένε όλοι οι συγγραφείς, το λέει δε και ο ζωγράφος. Λοιπόν, και το λιοντάρι και ο αγριόχοιρος ακούν τον Ορφέα καθισμένοι κοντά του, και το ελάφι και ο λαγός, δίχως να πηδούνε πέρα για να ξεφύγουν από την ορμή του λιονταριού, και όλα όσα κυνηγιούνται από τον δεινό κυνηγό που είναι το λιοντάρι, τώρα συναγελάζονται μαζί του, ράθυμα όλα πλάι στο ράθυμο. Κι εσύ μην αμελήσεις, να κοιτάξεις και τα πουλιά, όχι μόνον εκείνα τα ωδικά, που συνήθως κελαηδούν στα άλση, αλλά, σε παρακαλώ, για δες και την φωνακλού καλιακούδα και αυτήν την κουρούνα και του Δία τον αετό. Αυτός τις δυο φτερούγες του ζυγιάζει και ατενίζει τον Ορφέα, δίχως να στραφεί προς τον λαγό που είναι δίπλα του, και όλοι με κλεισμένα τα σαγόνια τους έχουν παραδοθεί στον γητευτή, ακόμα και οι λύκοι ανάμεσα στα αρνάκια, όλοι θαμπωμένοι. Ο ζωγράφος κάνει και το εξής ακόμα πιο μεγάλο τόλμημα: αποσπώντας τα δέντρα από τις ρίζες τους, τα φέρνει και αυτά για να σταθούν τριγύρω του και να ακούσουν τον Ορφέα. Λοιπόν, το πεύκο και το κυπαρίσσι και το σκλήθρο και αυτή η λεύκα και όλα τα άλλα δέντρα συνενώνουν τα κλαδιά τους σαν να είναι χέρια, έτσι όπως στέκονται τριγύρω απ’ τον Ορφέα, και δίχως την ανάγκη άλλης τεχνικής τού φτιάχνουν ένα θέατρο, για να καθίζουν πάνω τους τα πουλιά κι εκείνος να παίζει μουσική στον ίσκιο. Κάθεται εκείνος· μόλις που εμφανίζεται το χνούδι στις παρειές του, και είναι ορθή επάνω στο κεφάλι του μία τιάρα που χρυσίζει· και είναι το βλέμμα του ξύπνιο και αβρό και θεϊκό, αφού ο νους του πάντοτε στρέφεται στα θεολογικά. Τάχα τραγουδάει και τώρα κάτι, κι είναι το φρύδι του ανασηκωμένο, σαν να φανερώνει έτσι το νόημα των ασμάτων, και η φορεσιά με τις διάφορες κινήσεις του αλλάζει χρώμα. Το αριστερό του πόδι πατάει στην γη και στηρίζει την κιθάρα πάνω στον μηρό· το άλλο, το δεξί, κρατάει τον ρυθμό, χτυπώντας το έδαφος με το πέδιλο. Τα χέρια του, το δεξί κρατάει διαρκώς την πένα και δίνει τον τόνο, με τον αγκώνα κυρτωμένο προς τα έξω και με τον καρπό στραμμένο προς τα μέσα, ενώ το αριστερό με τεντωμένα δάχτυλα βαράει τις χορδές. Αλλά θα σε βρει κι εσένα το παράλογο, Ορφέα. Τώρα γητεύεις θηρία και δέντρα, όμως παράφωνος θα φανείς στις Θρακιώτισσες και θα σε κομματιάσουν, μόλο που τα θηρία άκουγαν το τραγούδι σου ευχάριστα.

Ο Έλληνας ρήτορας Φιλόστρατος ο νεώτερος ή Φιλόστρατος ο Λήμνιος έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. Κατά το πρότυπο του παππού του Φιλόστρατου του πρεσβυτέρου, έγραψε και εκείνος «Εικόνες», με ζωηρές λογοτεχνικές περιγραφές ζωγραφικών έργων.