Συμφιλίωση αριθμός 17.856
Υπάρχουν νεκροί πιο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς
Και ζωντανοί πιο νεκροί και από νεκρούς
Ποιος αμφιβάλλει;
Αλλά δεν είμαι Θεός
Ένας ιεροκήρυκας μόνο φτωχός
Πώς να ρωτήσω γιατί πέθανε ο Α που μένει στη μνήμη ζωντανός;
Πώς να ρωτήσω πώς γίνεται να ζει ο Β, ενώ είν’ στα μάτια μου νεκρός;
Άνθρωπος είμαι κι εγώ
Κάποτε θα φύγω
Άλλες φορές ήδη δεν είμαι εδώ
Σαν να ‘χω φύγει από καιρό
Γυρίζω πάντα ωστόσο
Επιστρέφω
Στον τόπο του εγκλήματος
Κάθε εγκλήματος
Σαν του Καβάφη το «Επέστρεφε»
-Ο ένοχος πρέπει να βρεθεί-
Μην είναι αυτό διαστροφή;
Συχνά ελέγχομαι κι ελέγχω
Βρε, μήπως είναι διαστροφή;
Αν δεν υπάρχει έγκλημα;
Και αν όλα είναι απλά ζωή;
