Αναγκάστηκα να προσποιηθώ τον Ρωμαίο για να συναντήσω
το αγόρι μου διάτρητο στην κολώνα
περίμενε την Ιουλιέτα έξω από το θέατρο
–
το να ξυπνάω από τον ύπνο είναι να ξαναβλέπω εσένα
για πάντα τώρα που είμαστε χαμένοι,
εγώ κλεισμένος στο τζάμι οι σπουδές της
αρχαιολογίας
με τις εικόνες των Ριάτσε σκεπτόμενος, και εσύ
τώρα ποιος ξέρει εξαπατώντας ποιον όπως εγώ
για την εκπληκτική απουσία σου στη ζωή,
μα ο μόρσος σου συγκολλά κάθε επιθυμία
όταν έρχεται στην εγκοπή να ξαναδώσει
έγραφα απαλλαγμένος σε ποίηση
–
και η επιστροφή στη ζωή είναι μονάχα προσποίηση
πως αξίζει το παιχνίδι, σβησμένο πια το καντήλι.
ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΟ
Lucis opacis
Ο Θεός σε θέλησε για να μην σε θέλουν
αυτό που είσαι και ποτέ δεν θα μπορείς να είσαι,
εαν αγαπήσεις έναν άντρα θα νιώσεις την πέτρα
να εκσφενδονίζεται στο πρόσωπο σου από θέλημα Θεού,
θρυμματίζει τα κόκαλά σου, αν αγαπάς πεθαίνεις –
ξαναβλέπω και γράφω στο Μιλάνο όπου ζω,
μπορεί να με σκοτώσει ακόμη και η σκέψη ενός
άντρα
μόνος στο σκοτάδι ενός άγνωστου φωτός
κάποτε, που τώρα καλώ
–
απάντησε και εκπαίδευσέ με πάλι σε έναν έρωτα
το πιάσιμο του χεριού πράξη θάρρους,
εκείνο το χαραγμένο βουητό που δεν φεύγει πια.
ΑΚΙΝΗΤΟΙ ΣΤΟΝ ΥΦΑΛΟ
Ανοίγοντας το νησί
Κάθε πέταγμα επιστρέφει μες στα μάτια μου
θολώνει, σε όλο το φως που εισχώρησε
–
πάρε ανάσα, άφησέ την, ξεκλείδωσε το νησί σου
γύρνα στους σημερινούς ανθρώπους στην πόλη,
σπίτι σου δύο μάτια σε αναμονή
κοιτάζουν εσένα, δεν λένε περισσότερα.
ΑΓΟΥΡΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Ένας κόσμος φτιαγμένος για μια κάποια επιστροφή
Σε βλέπω νεκρή εκεί δίπλα μου
κάθε φορά που επιστρέφω σε αυτό το σπίτι,
τι θα απογίνουν τα ξεθαμμένα με φροντίδα λουλούδια σου,
θα έχω μίσος και αγάπη έπειτα για να σκάψω
το χώμα και έναν λόγο ακόμη για να στερεώσω;
–
ο χρόνος είναι όλος σε ένα σημείο, δεν υπάρχει
άλλος, συνεχής γέννηση και μοναξιά,
εδώ τίποτα δεν αλλάζει, παραμένει
νέο όπως πριν και είναι γι’ αυτό
θα ’θελα να πω, να νιώσω ειπωμένο, να πω
–
επειδή αναγεννάσαι αν τα πάντα εξαφανίζονται.
Ο Francesco Ottonello (Κάλιαρι 1993), είναι ποιητής και μελετητής. Έχει γράψει το έργο Pasolini traduttore di Eschilo(Ο Παζολίνι μεταφραστής του Αισχύλου) (εκδ. GRIN 2018).
Οι ποιητικές συλλογές του είναι: Isola Aperta (Ανοιχτό Νησί) (Interno Poesia 2020, Βραβείο Gozzano πρωτοεμφανιζόμενος ποιητής) και Futuro remoto (Μέλλοντας Αόριστος) (Marcos y Marcos 2021, XV Quaderno Italiano di Poesia Contemporanea). Είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μπέργαμο.
Η Ευρώπη Ρίζου γεννήθηκε το 1981 στη Λάρισα και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Μετάφραση, επικοινωνία και εκδοτικός χώρος του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 2005 ασχολείται επαγγελματικά με τη διδασκαλία της Ιταλικής Γλώσσας και παράλληλα, από το 2011, με τη μετάφραση. Το 2019 συμμετείχε στην ομαδική μετάφραση Ανθολογία Νέων Ιταλών Ποιητών των εκδόσεων Βακχικόν.
