Οι ψυχές τους στον έρωτα
Το νερό κρατούσε όλες τις μνήμες.
Στην άκρη του αφρού δεν άφηνε περιθώριο λάθους
ίσα που άγγιζε τις άκρες των νυχιών τους
καθώς τα χέρια τρίβονταν στην άμμο
μια παλινδρόμηση κυμάτων έγινε η ψυχή,
φούσκωσε η παλίρροια
και κράτησε όλους τους ψιθύρους˙
Κανείς τους δεν προσπάθησε να θυμηθεί.
Απλώς ξάπλωσαν στην άκρη
ζαλισμένοι από την αλμύρα
μέχρι που τους τράβηξε στον πυθμένα.
Νερό και αλάτι
Με τον καιρό
τα λόγια μας έγιναν νερό και αλάτι.
Κύλησαν
στα καλογυαλισμένα πλακάκια.
Έπειτα έγιναν ποτάμι.
Είπα
με τη σουπιέρα από το καλό μας σερβίτσιο
θα το αδειάσουμε.
Πριν προλάβουμε
στο σιφόνι της πίσω βεράντας
στροβιλιζόμασταν.
Βιογραφικό
