ΨΑΛΜΟΙ
Ψαλμός 1: οπωρώνες
και θα ΄ναι ο άνδρας σαν το δέντρο
ριζωμένος στα ποτάμια των υδάτων
που δίνει τον καρπό του στον καιρό του
τα φύλλα του αμάραντα θα μένουν
και που από τους εκλεκτούς
θα έρθει ανάμεσά μας
και θα κάψει τους ελαιώνες μας
και θα βάλει τσεκούρι στα λεμονοδάση
και που ανάμεσα στους εκλεκτούς
στο εξής θα μας διώξει απ’ τα σπίτια μας
και θα σφαγιάσει τα παιδιά μας
και γιατί, ω κύριε ήταν εκλεκτοί;
αμήν
Ψαλμός 5: αγιότητα
δεν βγαίνει από το στόμα τους αλήθεια
τόσο η καρδιά τους είναι πωρωμένη
ο λάρυγγάς τους τάφος είν’ ανοιχτός
και όλο κολακεύουν με τη γλώσσα
θα σας δοθούν όπλα
αλλά δεν θα τα χρησιμοποιήσετε
αυτοί άνοιξαν τις πόρτες του πολέμου
αυτοί δεν κρύβονται πίσω από νήπια;
αυτοί δεν ζούν σε τρύπες μέσα στη γη;
εμείς δεν ζούμε για ν’ αντέχουμε το μίσος
εμείς δεν ζούμε με δικαιοσύνη
εμείς δεν ζούμε με αγιότητα;
δεν υπάρχει παρηγοριά
θρήνος γι’ αυτούς και θλίψη
στο σκοτάδι της νύχτας
δεν υπάρχει επιστροφή
αμήν
Ψαλμός 7: θρήνος
Να μην κατασπαράξει την ψυχή μου
σαν το λιοντάρι μην τη σχίσει σε κομμάτια
γιατί δεν υπάρχει κανείς να παραδώσω
στα δυο είναι η γυναίκα μου, ο άντρας μου
στα δυο είναι η μητέρα μου, ο πατέρας μου
στα δυο είναι ο γιος μου, η κόρη μου
στα δυο είναι ο αδελφός μου, στα δυο είναι η αδελφή μου
ο θείος μου στα δυο
η θεία μου στα δυο
στα δυο είναι ο εξάδελφος μου, η γιαγιά μου
στα δυο είναι ο παππούς μου, στα δυο είναι η αγάπη μου
ράκος το φως μου, δεν υπάρχει κανείς να παραδώσω
αμήν. Στα δυο είναι η ζωή μου,
δεν υπάρχει
κανείς να παραδώσω
Ψαλμός 8: δύναμη
από το στόμα των μωρών και των νηπίων
έχεις τη δύναμη ορίσει
που θα καταλύσει τον εχθρό
που θα καταλύσει τον εκδικητή
που θα φέρει ειρήνη
που θα φέρει δικαιοσύνη
αμήν
Ψαλμός 9: πόλεις
ω, εσύ εχθρέ
οι καταστροφές έχουν φτάσει
σ’ ένα ατελείωτο τέλος
κι εσύ έχεις καταστρέψει πόλεις
και στις πόλεις τα νοσοκομεία
γίνονται λάσπη και χώμα
και τα σχολεία
γίνονται καμένα βιβλία
και οι σταθμοί
γίνονται παλιοσίδερα
και τα μουσεία
χίλια κομμάτια
κι οι εκκλησίες και τα τζαμιά
στάχτες των προφητών
τα μνημεία τους
είναι ερείπια αμήν
Ψαλμός 11: σιωπή
πώς να μου πείτε
πέτα σαν πουλί
στο όρος σου
όπου υπάρχει μόνον η σιωπή των περιστερών
στους κέδρους σου
όπου υπάρχουν μόνο θρύψαλα
στα πηγάδια σου
όπου υπάρχει μόνο βούρκος
κι αλάτι αμήν
ψαλμός 13:
πόσον καιρό ο εχθρός μου
θα θριαμβεύει εναντίον μου
όσο υπάρχουν χρήματα
που στέλνονται στους διεφθαρμένους
όσο τα όπλα
πωλούνται από τοκογλύφους
όσο οι νομοθέτες
μέσα τους βαθιά φοβούνται
τους πένητες και τους ταπεινούς
τη μάνα χωρίς παιδιά
εφόσον είναι αναρίθμητοι
είναι δυνατοί στην αγάπη
καθώς η σελήνη μεγαλώνει
κι η δύναμή τους
μετά τη σελήνη
έρχεται η ημέρα
αμήν
