You are currently viewing Γιάννης Κολοκοτρώνης: Σχόλιο στην ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ του Αστέριου Τόρη

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Σχόλιο στην ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ του Αστέριου Τόρη

Στις 18/6/24 μια εικόνα στο διαδίκτυο που ανάρτησε ο Asterios Toris μπορεί να μην έγινε viral είναι όμως μια συγκλονιστική ζωγραφιά, για όσους την είδαν, καθώς άθελά του (;) αποτύπωσε σ’ ένα χαρτί 300 γραμμαρίων 40×30 cm, τη διασταύρωση ενός κοσμικού φαινομένου, της ανθρώπινης συνείδησης και μιας ενδεχόμενης μελλοντικής κατάστασης.

Το κάτω μισό της επιφάνειας του χαρτιού σε μαύρο χρώμα, ένα μικρό ενδιάμεσο λευκό κενό με κόκκινες κηλίδες και το υπόλοιπο μισό του χαρτιού σαν να έχει γίνει μια βίαιη έκρηξη αίματος.

1._Αν υποθέσουμε ότι το μαύρο μισό του καμβά συμβολίζει το άγνωστο, το κενό ή την τεράστια έκταση του σύμπαντος, ότι το μαύρο χρώμα συνδέεται συχνά με το μυστήριο, το ασυνείδητο και το άπειρο, υποδηλώνοντας αχαρτογράφητες περιοχές τόσο του διαστήματος όσο και της ανθρώπινης ψυχής, τότε, αυτό το σκοτάδι χρησιμεύει ως φόντο για τα πιο βαθιά και αινιγματικά γεγονότα του σύμπαντος, αντιπροσωπεύοντας την απεραντοσύνη και την πολυπλοκότητα που βρίσκονται πέρα από την κατανόησή μας.

2._Αν υποθέσουμε ότι το μικρό λευκό τμήμα του χαρτιού με κόκκινες κηλίδες δημιουργεί μια έντονη αντίθεση με το μαύρο, ότι το λευκό σηματοδοτεί την καθαρότητα, τη διαύγεια και τη δυνατότητα για νέα ξεκινήματα, ενώ οι κόκκινες κηλίδες εισάγουν στοιχεία εισβολής, σύγκρουσης ή δημιουργίας, τότε αυτές οι κόκκινες κηλίδες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εκρήξεις ζωής ή ενέργειας, συμβολίζοντας στιγμές κοσμικής δημιουργίας ή καταστροφής, παρόμοιες με τη γέννηση άστρων ή υπερκαινοφανών. Διαταράσσουν την καθαρότητα του λευκού, υποδηλώνοντας τη δυναμική και συχνά χαοτική φύση του σύμπαντος.

3._Αν υποθέσουμε ότι το πάνω μέρος σε θερμό μέχρι πυρωμένο κόκκινο χρώμα, που απεικονίζει μια βίαιη έκρηξη αίματος, μπορεί να ερμηνευθεί ως δραματική αναπαράσταση της ζωής και του θανάτου, του πάθους και της βίας, ότι το κόκκινο είναι ένα ισχυρό χρώμα που συνδέεται με τη ζωτικότητα και την ένταση, καθώς και με τον πόλεμο και την καταστροφή, τότε, αυτή η εκρηκτική εικόνα μπορεί να αντικατοπτρίζει τις βίαιες δυνάμεις που διαμορφώνουν το σύμπαν, όπως η Μεγάλη Έκρηξη ή άλλα κατακλυσμικά γεγονότα ακόμη και τα ανθρώπινα συναισθήματα στις χαοτικές πτυχές της ύπαρξης.

4._Αν όλα αυτά τα στοιχεία μαζί υποδηλώνουν μικροσκοπικά επεισόδια μέσα στην τεράστια δομή του σύμπαντος, τότε κάθε τμήμα της σύνθεσης αντιπροσωπεύει ένα θραύσμα της κοσμικής αφήγησης. Οι ασπρόμαυρες ή έγχρωμες εκρήξεις που αποτυπώνει στους μουσαμάδες του ο Asterios Toris μέχρι σήμερα είναι καιρός να τις συνδέσουμε με την αστρική προβολή του ανθρώπου. Στην αστρική προβολή του, ο  Toris ταξιδεύει πέρα από το φυσικό του σώμα για να εξερευνήσει διαφορετικά πεδία και διαστάσεις. Με την τελευταία ανάρτηση, μας προλογίζει ή μας δίνει τον επίλογο μιας σειράς οραμάτων ή εμπειριών του με τις αόρατες και μυστικιστικές πτυχές του σύμπαντος. Τα έργα που εκθέτει μέχρι σήμερα το αποδεικνύουν.

Το 2023 έγραψα για τον υπέρυθρο ή γαλαξιακό εξπρεσιονισμό του Asterios Toris (https://www.periou.gr/γιάννης-κολοκοτρώνης-ο-υπέρυθρος-κόσ/) και νωρίτερα το 2017, είχα εντοπίσει ότι ο Toris είναι στραμμένος στη μελέτη των αστρικών φαινομένων και ότι η χειμαρρώδης εξπρεσιονιστική γραφή του πάνω στα τελάρα ήταν συνεχείς χρωματικές εκρήξεις που μας έδειχναν ότι ο αόρατος μικρόκοσμος δεν είναι αυτόνομος ούτε από την ορατή πραγματικότητα ούτε από τα άπειρα γαλαξιακά συστήματα που ερευνά η αστροφυσική. Αυτή η προσέγγιση, ωθεί τα όρια της ζωγραφικής σε ανεξιχνίαστες εκδοχές αισθητικής και ερμηνευτικού σχολιασμού.

Γιατί λοιπόν αυτή η εικόνα να είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες; Είναι φουτουριστικά οράματα ενός δυσοίωνου κόσμου ή, προμηνύματα της μελλοντικής πραγματικότητας προειδοποιώντας για ενδεχόμενους κατακλυσμούς, περιβαλλοντικές αλλαγές ή κοσμικά γεγονότα που μπορεί να αλλάξουν δραστικά της ζωή όπως τη γνωρίζουμε;

Πριν λίγες μέρες, μου ενεχείρισε ένα έντυπο που τύπωσε ο ίδιος, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων με τίτλο ‘το πόμολο’. Στην προμετωπίδα γράφει «Αυτή είναι μια ιστορία πραγματική και αναπόφευκτη. Δεν ξεκίνησα με αυτόν τον στόχο και δεν επιδίωξα κανένα αποτέλεσμα. Είχα όλες τις προϋποθέσεις για να συμβεί και να συμβαίνει. Το φωτογραφικό υλικό είναι screenshots από βιντεοσκοπήσεις και σε καμία περίπτωση δεν εξηγούν τα αντικείμενα ή τα φαινόμενα. Είναι στην ευχέρεια του θεατή και αναγνώστη να κρίνει και να αποφασίσει.»

1._Ο αναγνώστης απορεί: Τί μπορεί να ερμηνευθεί ως μια συνάντηση με φαινόμενα που, αν και απροσδόκητα, ήταν κατά κάποιον τρόπο προορισμένα να συμβούν, διαμορφωμένα από τις συνθήκες που υπήρχαν εκείνη τη στιγμή;

2._ Ο αναγνώστης ενθαρρύνεται να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα μέσα από φωτογραφικό υλικό πολύωρων βιντεοσκοπήσεων μυστηριωδών αντικειμένων ή άλλων φαινομένων που παρατηρήθηκαν, χωρίς να ξεχνά ότι κάθε οπτική τεκμηρίωση στην αποτύπωση της φύσης αυτών των περιστατικών είναι ελλιπής.

3._Όταν ο Toris ολοκληρώνει τον πρόλογό του με τη φράση «Από εκείνη τη στιγμή και μετά, όλα θα γίνουν διαφορετικά και όλα για μένα θα συγκλίνουν στους χωροχρόνους που εμπεριέχονται στον Άπλετο Χώρο μέσα σε ένα πόμολο» ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι το πόμολο αντιπροσωπεύει ένα σημείο εστίασης όπου το άπειρο και το πεπερασμένο τέμνονται, αντανακλώντας μια βαθιά αλλαγή στη συνείδηση και την κατανόηση του σύμπαντος.

4._Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι οι εξηγήσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση και τα συμπεράσματα δεν είναι οριστικά, ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο πολύπλοκη και διασυνδεδεμένη από ό,τι  στο παρελθόν, ότι καθένας μας μπορεί ή έχει βιώσει στιγμές αφύπνισης όπου το γνωστό και το άγνωστο συγχωνεύονται και το πεπερασμένο με το άπειρο θολώνουν.

Στην ουσία, με αφορμή ένα έργο του Asterios Toris αλλά τη συνολική του διαδρομή στη ζωγραφική, η πρόκληση των ορίων, η διαστολή του χωροχρόνου και η υπέρβαση των συμβατικών αντιλήψεων μέσα από καταγεγραμμένες αλλά αναπόδεικτες εμπειρίες, αποτελούν μια βαθιά αφύπνιση στον περίπλοκο ιστό της πραγματικότητας που αντανακλά μια μικρή εκδοχή του συμπαντικού μας κόσμου. Κάποιοι θα αποκαλέσουν αυτή τη μικρή ζωγραφιά «Αποκαλυπτικό Εξπρεσιονισμό», «Αστρικό Ξέσπασμα», Κοσμογονικό Χάος», Αστρική Σύντηξη» ή απλά «Κοσμική Έκρηξη». Ο ίδιος ο καλλιτέχνης δεν έδωσε κανέναν τίτλο. Ίσως, γιατί όσο υπάρχει αυτή η πρόκληση για την ανθρωπότητα, η τέχνη θα συνεχίσει να επιτελεί το σκοπό της: να οπτικοποιεί μυστηριώδη και μεγαλειώδη συμπαντικά γεγονότα. Και εκεί, οι τίτλοι περιττεύουν!

 

 

Γιάννης Κολοκοτρώνης
Καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης ΔΠΘ /Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.