You are currently viewing Γιώργος Αλισάνογλου – Ειρήνη Ιωαννίδου: Μια ποιητική «συνομιλία»

Γιώργος Αλισάνογλου – Ειρήνη Ιωαννίδου: Μια ποιητική «συνομιλία»

Για λίγο έξω –

ενοικώ την στιγμή που δεν έχω δυνατότητα να καταγράψω

της λείπουν οι εικόνες και επιπλέον, με σταματά η μαθηματική ακρίβεια

των μορφών της

το πρωινό είναι ποίηση που δεν κατοικείται

μαζεύουμε κοχύλια στη φύση που δημιούργησες

γύρω από τον λαιμό μου

νιώθω την αύρα σου – που έρχεται μετά τις λέξεις

σου χαρίζω αυτόν τον νεφρίτη που αποσπάται από την αδυναμία

των αισθητών πραγμάτων

 

[η αγάπη είναι βάθος αινιγματικής γεωμετρίας-

υπάρχει ένας τόπος ανάμεσα στον σφυγμό μας που δεν περιγράφεται]

 

Γιώργος Αλισάνογλου

 

(Γ.Α. “ποιήματα για τον Ωκεανό”

υπό διαμόρφωση)

 

 

*

 

Για πάντα έξω –

εγκαταλείπω την στιγμή που σφυρηλατεί

μια ένοχη συνείδηση

με εντάσεις χρωμάτων και άρωμα σανταλόξυλου

η νύχτα είναι η ποίηση που εφορμά

με πορφυρούς κυνόδοντες

νιώθω τον παλμό στο δάχτυλο που αποσπάται

σε κάθε κρετσέντο της μελωδίας σου

-τους πίδακες που αναβλύζουν-

στην λευκή απόγνωση του κυκλάμινου

να περιγράψει την εποχή του

 

[το μίσος είναι η άλυτη εξίσωση της αγάπης

υπάρχει ένας άγνωστος χρόνος ανάμεσα στην ανάσα μας,

μια λαμπερή ανάφλεξη]

 

Ειρήνη Ιωαννίδου

 

Αφήστε μια απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.