Με αφορμή την παράσταση Πέρσες από την ομάδα Σημείο Μηδέν στο Θέατρο Δάσους, 29/08/2023.

Για όλους ο θάνατος έχει ένα βλέμμα.
Ο θάνατος θά ’ρθει και θα ’χει τα μάτια σου.
Θα ’ναι σαν ν’ αφήνεις μια συνήθεια,
σαν ν’ αντικρίζεις μέσα στον καθρέφτη
να αναδύεται ένα πρόσωπο νεκρό,
σαν ν’ ακούς ένα κλεισμένο στόμα.
Θα κατεβούμε στην άβυσσο βουβοί.

Cesare Pavese, Ο θάνατος θά ’ρθει, μτφρ. Σωτήρης Τριβίζα.

Το σώμα της είναι το συμφωνικό ποίημα των καταπιεσμένων αυτής της πλάσης,  αυτών που η Ιστορία δεν έγραψε ούτε μια λέξη, για εκείνους δηλαδή που βρίσκονται  πλάι στις παρελάσεις,  μέσα στα μνήματα που κανείς δε μνημ0νεύει εν τέλει και η φωνή της: το εκτροχίασμα των αισθήσεων.  Θα μπορούσα να γράψω πολλά για την Έβελυν, θα μπορούσα να γράψω πολλά μόνο για τα μάτια της, ηλεκτροφόρα μαστίγια που σε χτυπάνε με τα βολτ της Διονυσιακής έκστασης και της Απολλώνειας ευγένειας, θα μπορούσα να μιλήσω μόνο για την ανάσα της, στην οποία γεννάται και πεθαίνει όλη η ανθρωπότητα, θα μπορούσα να γράψω γι’ όλα αυτά, αλλά δε θα μιλούσα για την Έβελυν, το μυστικό δυναμό της νύχτας, για την Έβελυν τη Ραχήλ των κατατρεγμένων Ισμαήληδων, την Έβελυν τη ματoβαμμένη Άτοσσα, την Έβελυν, τον Ροτπετερ που πληρώνει τα κρίματα της ανθρωπότητας ακριβότερα απ’ τον καθένα, την Έβελυν , το μουρμουρητό γυναίκας που την τρώει ο λάκκος της καθημερινότητας μέρα με τη μέρα νύχτα με τη νύχτα, την Έβελυν: τα χίλια κορμιά με τη μία  ψυχή.

Θα μπορούσα να μιλάω συνέχεια για την Έβελυν Ασουάντ.  Ένας άγριος άγγελος που κάνει τα πάντα αληθινά επί σκηνής με μιαν αναμονή αληθινού. Θα μπορούσα να μιλάω συνέχεια για την Έβελυν Ασουάντ:  την υπέρβαση, τον απέθαντο πόθο και την ακλόνητη πίστη.  Έβελυν: ο άγριος  άγγελος με το θάνατο στα μάτια και τη ζωή στα δόντια.