Κυκλοφόρησε το νέο εξαιρετικό βιβλίο του Γρηγόρη Νικηφ. Κοσσυβάκη «Ο Μάρκο Μπότσαρης αφηγείται».
Το βιβλίο εκδόθηκε φέτος που συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από τον ηρωικό θάνατο εκείνου του ασύγκριτου ήρωα της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Η δε αδόκητη απώλειά του, ως λέγεται στα 33 χρόνια του, σε ηλικία ταυτόσημη με εκείνη του Ιησού Χριστού και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ασφαλώς προσθέτει στο τραγικό γεγονός και μια χροιά ρομαντικού μυστικισμού που την αποδίδει ο ελληνικός λαός, στις «μυθικές» πανάρχαιες Μοίρες, που «θέλουν τούς καλούς να φεύγουν νέοι».
Για όσους εντρυφούν στις «πτυχές» της ιστορίας, ανασκαλεύοντας σημαντικά γεγονότα, τα κρυφά αίτιά τους και τις κοσμογονικές συνέπειές τους, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές προσωπικότητες που τα προκάλεσαν, τα επηρέασαν και καταξιώθηκαν μέσα από αυτά, το βιβλίο «Ο Μάρκο Μπότσαρης αφηγείται», εμπεριέχει όλα τα παραπάνω στοιχεία που ελκύουν και γοητεύουν τους λάτρεις της ιστορίας ενώ αποδίδεται με εξαιρετικά γλαφυρή γραφή και γλωσσική εκφορά με πολλές «ηπειρωτικές» λέξεις, εκφράσεις και ιδιωματισμούς.
Ωστόσο, η ιδιαίτερη αξία του βιβλίου συνίσταται στο γεγονός ότι εμπεριέχει εκπληκτικές πληροφορίες για τη ζωή του Μάρκου Μπότσαρη και κυρίως των εφηβικών του χρόνων, οι οποίες για πρώτη φορά δημοσιεύονται και είναι συνυφασμένες με τον ολέθριο, για την ιστορική «φάρα» των Μποτσαραίων, χαλασμό τους στην ορεινή περιοχή των Ραδοβυζίων της Άρτας (όπου βρίσκεται η βυζαντινή Μονή της Παναγίας του Σέλτσου), την παγωμένη άνοιξη του 1804.
Όπου, οι περιγραφές των άγριων μαχών μεταξύ των αρειμάνιων Σουλιωτών και των πολλαπλάσιων σε αριθμούς Τουρκαλβανών μισθοφόρων του αιμοβόρου και δόλιου Αλή Πασά, η επική αντίσταση και οι ανείπωτες σφαγές των άοπλων γυναικόπαιδων, η μυθιστορική απόκρυψη και, εν τέλει, η «οδύσσεια» της διαφυγής των ελαχίστων που γλύτωσαν εκεί, περιγράφονται «από τον ίδιο», τον -τότε έφηβο και ευτυχώς διασωθέντα- Μάρκο Μπότσαρη, αποδίδονται δε με ιστορική, γεωγραφική και τοπογραφική πιστότητα, ακριβώς γιατί ο συγγραφέας γνωρίζει εξ ιδίας αντιλήψεως τους τόπους οι οποίοι προσδιόρισαν και τους τρόπους που έδρασαν οι Μποτσαραίοι.
Άλλωστε, η γνώση αυτή του συγγραφέα, αποτελεί και την πλέον σημαντική ιδιαιτερότητα των περιγραφών καθ’ όσον στα δραματικά εκείνα γεγονότα, συμμετείχε ενεργά και ο απώτερος πρόγονός του και μετέπειτα επώνυμος οπλαρχηγός κατά την επανάσταση του 1821, ο καπετάν Γιώργης Κοσσυβάκης και είναι οι δικές του προσωπικές αφηγήσεις προς τους κατιόντες του και εκείνων στους επομένους, οι οποίες ευτυχώς διασώθηκαν ατόφιες, καταλήγοντας -πολύτιμα πετράδια ιστορικής μνήμης- έως τον ευτυχή απόγονό του και συγγραφέα.
Επιστέγασμα των πρωτότυπων ιστορικών στοιχείων που συνεισφέρει στην ελληνική ιστοριογραφία το βιβλίο-αφιέρωμα στον Μάρκο Μπότσαρη, αποτελεί η πολύτιμη (από τα Γενικά Αρχεία τού Κράτους και με ημερομηνία 01.09.1825), επιστολή της μόνης διασωθείσας στον χαλασμό του Σέλτσου αμφιθαλούς αδελφής του Μάρκου, της τότε 11χρονης Μάρως, την μονάκριβη κόρη της οποίας Ελένη (το γένος Σωτήρη Συντεκνιώτη), νυμφεύθηκε το 1833 ο Ιωάννης Γ. Κοσσυβάκης (προ-προπάππος του συγγραφέα), οπότε δι’ αυτής επιβεβαιώνεται και η εξ αίματος συγγένεια των ιστορικών γενών Μποτσαραίων και Κοσσυβακαίων και η πατριωτική συνεργασία τους σε επόμενες γενιές.
Βιογραφικό:
Ο Γρηγόρης Νικηφ. Κοσσυβάκης γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Αθήνα, όπου και εισήχθη στη Νομική Σχολή το έτος 1966. Στην περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), συνέβαλε ενεργά στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, με ιδιαίτερο ρόλο στις ιστορικές καταλήψεις της Νομικής (Φεβρουάριος 1973) και του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973). Για τις δράσεις του αυτές συνελήφθη κατ’ επανάληψη από την Γενική Ασφάλεια, αλλά και βασανίστηκε στη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΑΤ-ΕΣΑ). Συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο με τους πλέον επικίνδυνους για το δικτατορικό καθεστώς φοιτητές και στερήθηκε το πτυχίο του επί τρία έτη. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στη Μακεδονία κατά την περίοδο της γενικής επιστρατεύσεως, ένεκα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο (1974), οπότε και τιμήθηκε με εύφημο μνεία για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του προς το στράτευμα.
Από το 1976 και μέχρι το 2022 υπήρξε μάχιμος Δικηγόρος Αθηνών παρ’ Αρείω Πάγω με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, προάγοντας με συνέπεια μείζονος σημασίας ομαδικές διεκδικήσεις εργαζομένων πανελληνίως.
Ως απόγονος της ιστορικής «φάρας» των Κοσσυβακαίων από την ορεινή Άρτα, με πολλαπλές δράσεις και θυσίες υπέρ Πατρίδος, διακατέχονταν ανέκαθεν από διάθεση και συναισθήματα πατριωτικής προσφοράς, θεωρώντας ότι η προγονική ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά μας, οι αρχές και οι αξίες του διαχρονικού Ελληνισμού, συνιστούν αγαθά μείζονος πολυτιμότητος και η διαφύλαξη και ανάδειξή τους αποτελούν θεμελιώδη καθήκοντα των σύγχρονων Ελλήνων και Ελληνίδων.
Έχει συγγράψει τα βιβλία: «Ιδού οι Τούρκοι» (εκδ. Άγκυρα, 2007 και εκδ. Κάδμος, 2011), που διανύει την 5η έκδοσή του και έχει μεταφρασθεί στην αγγλική γλώσσα, «Διαχρονικός Ηπειρωτικός Ελληνισμός» (εκδ. Κάδμος, 2010 και εκδ. Άπειρος Χώρα, 2017), που διανύει την 7η έκδοσή του και «Οι πρωτοέλληνες Μινύες (το μυθικό χαλκέον γένος)» (εκδ. Άπειρος Χώρα, 2019).
