To κοτσύφι

 H μητέρα μου, που δεν άντεχε να βλέπει

το φαγητό να σαπίζει

άπλωσε το χαλασμένο λάχανο πάνω σ’ ένα χαρτί

και το άφησε στο μπαλκόνι μας.

Τα σκουλήκια

κάτω από την ταΐστρα των πουλιών

σα να γιόρταζαν πάνω σε κουφάρια

έφαγαν αμέσως τα πάντα

μήλα, ψίχουλα, ηλιόσπορους

αλλά δεν πλησίασαν το λάχανο.

Σε λίγο όμως εκείνο άνοιξε στα δύο:

το κοτσύφι ήταν με το κίτρινο ράμφος,

που ήρθε να το σκαλίσει

να πιει τα υγρά του πλατσουρίζοντας

να φτιάξει μια τρύπα στη μέση

σηκώνοντας πότε-πότε το κεφάλι του στον ουρανό.

Κάποια στιγμή ηρέμησαν τα πάντα στου λάχανου την καρδιά.

Αλλά μόνο μια στιγμή

σα να χαμογέλασε μετά το κοτσύφι με τον τρόπο των δελφινιών

όταν σταματούν για λίγο το κολύμπι να ξαποστάσουν.

Έτσι μου φάνηκε.

Τρόχισε το ράμφος του μια φορά πάνω στην πέτρα.

Ένα ράμφος, ένα μάτι, δύο πόδια.

Και στη μέση φάνηκε τότε το εύθραυστο

το πλήρες αυγό κάποιου πουλιού

πιο μεγάλο κι από το ίδιο το κοτσύφι.

Αεράκι

Θυμάμαι ότι τα σκεπάσματα του κρεβατιού

τα βγάζαμε στο μπαλκόνι για να πάρουν αέρα.

Ήταν ελαφρύ το πάπλωμα από πούπουλα

βατόμουρα σε κίτρινο διάκοσμο

μάλλον ιξός ή ανθάκια της μυρτιάς

ρίγες των σεντονιών άσπρες και κόκκινες.

Ξεφλουδίζαμε αρακά στο γύρισμα της μέρας

ή κατεβαίναμε στις ποτίστρες των αλόγων

να μαζέψουμε εκεί γύρω

κουκουνάρια για το προσάναμμα.

Έτσι περιμέναμε τον πατέρα μου.

Μερικές φορές τα σεντόνια τ’ αφήναμε έξω

τα μούσκευε η ξαφνική βροχή

αλλά τα στέγνωνε γρήγορα ο αέρας

ώσπου έπιανε πάλι η βροχή,

για να τα στεγνώσει ξανά ο αέρας.

Σουρούπωνε

αλλά εμείς τα διακρίναμε από μακριά

επιστρέφοντας στο σπίτι

μέσα στο πλάγιο φως

ανάμεσα στα φωσφορίζοντα αυτάκια της χλόης.

Κι αναδεύονταν εκεί

στο βάθος των πραγμάτων

αδιάκοπα

σαν κάτι να τα έψαχνε από μέσα

να τα ερευνούσε,

αλλά αυτά απλώς αερίζονταν.

Βιογραφικό σημείωμα

Imreh András: Διακεκριμένος Ούγγρος ποιητής. Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1966. Σπούδασε, μεταξύ άλλων, αγγλική φιλολογία και λογοτεχνία. Η ποίησή του διακρίνεται από τη συστηματική περιποίηση της μορφής, την ανάπλαση παλαιοτέρων υφολογικών δεδομένων, την άρνηση του στείρου φορμαλισμού, την οριακή αξιοποίηση της ειδοποιού σημασίας και βεβαίως από τη λυσιτελή χρήση της αλληγορίας και της μεταφοράς, Σέβεται το πρόταγμα του Έζρα Πάουντ «Να κάνεις οπωσδήποτε μοντέρνα τη γραφή σου».
Μεταφράζει από τα αγγλικά (π. χ. Φίλιπ Λάρκιν, Σίμους Χίνι, Σύλβια Πλαθ, Ρόμπερτ Φροστ, Έντουιν Μόργκαν), τα γαλλικά (π. .χ. Εμίλ Βεράρεν, Πιερ Ζαν Ζουβ), τα ισπανικά (π. χ. Χόρχε Λουίς Μπόρχες) και τα ρωσικά.