Η συλλογή, «Ιδανικό αόριστο» είναι το τρίτο βιβλίο ποίησης του Δημήτρη Βαρβαρήγου, από τις εκδόσεις 24 γράμματα. Σαράντα ποιήματα εμφανώς συναισθηματικού περιεχομένου. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο ενότητες, με τη δεύτερη ενότητα να αποτελείτε μόλις από έξι ποιήματα που αναφέρονται αριθμημένα ως «Ίχνη»
Αποκαλυπτική η ποίηση του Δ. Βαρβαρήγου, αποκαλύπτει την εκφραστική απόδοση των συναισθημάτων και συναισθηματικών καταστάσεων του ποιητή.
Με αυτό καταφέρνει να διεγείρει τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις του αναγνώστη, δημιουργώντας ένα εντατικό και αληθινό συναισθηματικό ταξίδι. Επίσης, το ύφος που έχει προσδώσει, στα ποιήματα, μπορεί να επηρεάσει και να αφυπνίσει γεγονότα, προκαλώντας τον να αντιμετωπίσει και να εξερευνήσει τα δικά του συναισθήματα και εσωτερικά βάθη.
Συναισθηματική η ποίηση του προσφέρει μια μορφή καθαρτικής εκφραστικής διεξόδου, επιτρέποντας στον ποιητή να απελευθερωθεί από τυχόν έντονα συναισθήματα και να προκαλέσει τον αναγνώστη να συγκατατεθεί και να αποβάλει τα δικά του κατεστημένα γνωρίσματα.
Επίμονη απουσία…
Μία τρίχα από τα μαλλιά της /βρέθηκε στα ρούχα του /μικρό φυλαχτό /να κρατήσει τα κομμάτια ενωμένα /της οδυνηρής σιωπής /τώρα /μόνο κενό υπάρχει στο δωμάτιο /διαμελισμένα σώματα /τίποτα ζωντανό δεν έμεινε από αυτά /τσαλακωμένες σκέψεις /κακοφορμισμένες λέξεις /ασιδέρωτα λόγια /ευτυχώς υπάρχουν τα σκοτάδια /να διατηρούνται οι μνήμες νωπές /απάντηση ψάχνοντας αν /υπήρξε ποτέ αγάπη. /
Αμέσως γίνεται κατανοητή πόσο εύκολα η ερωτική ποίηση μπορεί να αγγίξει ευαίσθητες χορδές στους αναγνώστες, σε πολλά επίπεδα. Πρώτον, μπορεί να ανασταίνει τις σαρκικές αισθήσεις τους και να προκαλεί αισθήματα αισθησιακής έντασης και επιθυμίας. Δεύτερον, μπορεί να παρέχει μια συναισθηματική ανακούφιση, αν κάποιος βρίσκεται σε δύσκολες σχέσεις ή να του υπενθυμίζει τις όμορφες και έντονες στιγμές της αγάπης.
Τέλος, η ερωτική ποίηση μπορεί να συνδέεται με παγκόσμιες αλήθειες και ανθρώπινες εμπειρίες, προσελκύοντας και χαρίζοντας συγκινησιακή φόρτιση. Συνολικά, η ερωτική ποίηση του μπορεί να έχει μια ισχυρή επίδραση στους αναγνώστες, αφού τους εμπλέκει στον συναισθηματικό και σαρκικό κόσμο της αγάπης.
Πράσινος τοίχος…
Μια ξεχασμένη ανάσα έξω απ’ την πόρτα /στο άγνωστο πλέον σπίτι μπήκε /άνοιξε την ντουλάπα /σκόνη ξεχύθηκε ο φυλαγμένος χρόνος /το παλιό πάτωμα /έπαψε να τρίζει στο ανάλαφρο πάτημα /σιωπές φορέσανε τα πολύχρωμα φουστάνια /αισχρά τα παγωμένα λόγια /γδάρανε τον πράσινο τοίχο /παράξενα που γίνανε τα βράδια /μπλέχτηκαν στα μαλλιά να σβήσουνε μνήμες /ακόμη και οι προφυλάξεις δίχως αιδώ /φορέσανε σκοτάδια να σωπάσουν τα ονόματα /στα άσπρα σώματα /η ζάχαρη έσταζε κόκκους δηλητήριο στην κουζίνα /τι παράξενο /πόσο γρήγορα παλιώσανε όλα /σαν να μην υπήρξαν ζωές.
Στο ποίημα, ο πράσινος τοίχος αντιπροσωπεύει ένα αίσθημα ζάλης, έκπληξης και ανακάλυψης, καθώς κάτι απρόσμενο συμβαίνει. Ο παλιός χρόνος που ήταν φυλαγμένος απελευθερώνεται, φέρνοντας μια αλλαγή στο περιβάλλον. Οι πολύχρωμες εικόνες και ο πράσινος τοίχος δηλώνουν τη ζωντάνια και την ευημερία που κάποτε υπήρχε στον χώρο, ενώ οι λέξεις του ποιήματος δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου και σκοτεινιάς. Ο χρόνος σταματάει και όλα περνούν μέσα από μια αλλαγή και μια απώλεια.
Αφού…
Μην το κάνεις πιο δύσκολο /μην μετανιώνεις για όσα πήρες /ούτε για όσα άφησες να σου πάρουν /ήθελες να μοιραστείς /έζησες /κι αυτό έχει σημασία / οι πληγές της σάρκας /πιο πολύ πονούν στην έλλειψη /και είναι πάντα ανοιχτές /για να υπάρχουν ζωντανά /τα κομμάτια της ψυχής που χαρίστηκαν /μην ζητάς να σου επιστραφεί /η ομορφιά τους /γιατί /γιατί κανένας έρωτας δεν είναι ανάξιος /αφού /αφού /ο πόνος πάντα θα υπάρχει.
Το ποίημα φαίνεται να μιλάει για μια αλλαγή ή μετάβαση, ίσως από την αθωότητα και την ευχάριστη ζωή στη μελαγχολία και την απώλεια. Ο πράσινος τοίχος μπορεί επίσης να συμβολίζει τη φύση και τη ζωτικότητα, που καθίστανται ως ανεπανόρθωτα λάθη με την παρέμβαση των ανθρώπων. Η συναισθηματική πραγματικότητα ως εκφορά λόγου αιτιολογεί την αίσθηση μελαγχολίας σε αυτή την απώλεια η οποία καθίσταται σαφής στο ποίημα. Συνολικά, η ποίηση του Βαρβαρήγου δημιουργεί μια ατμόσφαιρα νοσταλγίας και απώλειας μέσα από την περιγραφή της σκηνής και των αισθήσεων που δημιουργούν τα ποιήματα.
