Poema à Boca Fechada

Ποίημα με Σφραγισμένο Στόμα

Μα δεν θα πω:

Πως η σιωπή με φιμώνει και με πνίγει. 

Σιωπηλός είμαι, σιωπηλός θα παραμείνω

Αφού η γλώσσα που μιλώ είναι από άλλη ράτσα.

Πληθαίνουν οι φθαρμένες λέξεις 

Λιμνάζουν, δεξαμενή νεκρών υδάτων,

Έγιναν λάσπη από ξινές πικρίες,

Ιλύς με στρεβλωμένες ρίζες στο βυθό.

Μα δεν θα πω

Πως δεν αξίζει ο κόπος να τα λέω

Τα λόγια  που δεν λένε αυτά που ξέρω

Σ’ αυτή τη σκήτη  όπου κανείς δεν με γνωρίζει.

Δεν είναι μόνο λάσπη κι ούτε βούρκος

Που απλώνεται,

Δεν είναι μόνο ζώα που επιπλέουν,

Νεκρά και φοβισμένα,

Σάπιοι καρποί σε αρμαθιές 

Φράζουν το χείλος μαύρου πηγαδιού

Απ’ όπου σκαρφαλώνουν δάχτυλα.

Μόνο θα πω, Σε ένταση συρρικνωμένος και βουβός 

Ότι αυτός που δεν μιλάει όταν σωπαίνω

Δεν θα μπορέσει να πεθάνει πριν τα πει όλα.

Ο Ζοζέ ντε Σόζα Σαραμάγκου, είναι Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος και δημοσιογράφος, τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα έργα του, μερικά από τα οποία μπορούν να θεωρηθούν αλληγορικά, γενικά παρουσιάζουν ανατρεπτικές όψεις πάνω στα ιστορικά γεγονότα, δίνοντας έμφαση στον ανθρώπινο παράγοντα.