Ο Γιόζεφ Ροτ, στο μυθιστόρημά του αυτό του 1929, διασταυρώνει αριστοτεχνικά τις ζωές των τριών κεντρικών χαρακτήρων του, σε μια περίοδο που ξεκινά πριν από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του Μεσοπολέμου. Ο Πάουλ Μπέρνχαϊμ, γόνος πλούσιας οικογένειας με βλέψεις στην τάξη της αριστοκρατίας, παιδί-θαύμα, εφοδιασμένος με πλήθος ταλέντων και ακλόνητη υπεροψία, ο μικρότερος αδελφός του Τέοντορ, απρόβλεπτος και ανερμάτιστος, εθνικόφρονας και αντισημίτης, και ο Νικολάι Μπράνταϊς, εμιγκρές ρωσοεβραϊκής καταγωγής, που ξέρει πώς να εκμεταλλευτεί τη νέα εποχή προς όφελός του, αναζητούν δεξιά κι αριστερά την τύχη τους στο Βερολίνο της δεκαετίας του ’20.

Άριστος γνώστης της ανθρώπινης ψυχολογίας και οξυδερκής παρατηρητής της κοινωνίας, ο συγγραφέας προφητεύει την ανάδυση ενός νέου ανθρώπινου τύπου, ο οποίος, αν και μονίμως πολυάσχολος και κοινωνικά επιτυχημένος, ταλανίζεται από τη συνειδητοποίηση της ματαιότητας των ενεργειών του αλλά και από την αναπόδραστη μοναξιά του. Με εργαλεία τους τρεις αυτούς αντι-ήρωες, ο Ροτ συνθέτει το πορτρέτο μιας ολόκληρης εποχής, στην οποία οι παραδοσιακές αξίες εκπίπτουν, τα φρονήματα αντικαθίστανται και υιοθετούνται με ευκολία και χωρίς δεύτερη σκέψη, και η ηθική εξαρτάται μονάχα από τη σταθερότητα του νομίσματος…