Ο δεκαπεντασύλλαβος

Άρση και θέση

Ύφεση και δίεση

Ατελές  και πλήρες

Ερώτηση κι απάντηση

Ανησυχία κι εφησυχασμός

Ο δεκαπεντασύλλαβος

ρυθμική συνομιλία

-ακόμη και χωρίς λέξεις-

με την απλή εκφορά φθόγγων

(Τατά-τατά-τατά-τατά  / Τατά-τατά-τατάτα)

υπερβαίνει τα όρια της συμβατικής επικοινωνίας

Με τον ιδιάζοντα τρόπο του

-χωρίς λόγια ούτε καν νότες-

να επικοινωνεί άραγε κανείς και με τους νεκρούς;

Λέω ότι είναι ίσως εφικτό

κι ας μην το έχω δοκιμάσει

Αν ανάψω ένα κερί

και το τοποθετήσω απέναντί μου

αν συγκεντρωθώ

και αρχίσω να εκφέρω τα οκτώ και επτά τα-τά

ακόμη κι αν δεν έχω το χάρισμα του ρυθμού

αυτός θα προκύψει

αφού θα συντονιστεί με τον ρυθμό της καρδιάς μου

Και αντίστροφα:

ο ρυθμός της καρδιάς  μου

θα συντονιστεί με το ρυθμό του δεκαπεντασύλλαβου

Σιγά-σιγά ο χώρος θα γεμίσει με τατά-τατά

στον ιδιόρρυθμο όλων όσοι θ’ ανταποκριθούν

στον παλμό των ηχητικών κυμάτων

Απροσδιόριστης προέλευσης

ασυντόνιστα στην αρχή

θα ακουστεί η συνισταμένη

-μια λίγο άχαρη πολυφωνία

Αν επιμείνω

οι ρυθμικές δονήσεις θα γίνουν αρμονικές

Θα επιτευχθεί μη λεκτική επικοινωνία

μεταξύ όσων -έστω και άυλα παρόντων- την επιθυμούν

Μέσα και γύρω μου

θα επέλθει η παρηγορητική αίσθηση

ενότητας ζώντων και τεθνεώτων

κόσμου της ύλης και κόσμου πνευματικού

Το «παντού και πάντα» του σύμπαντος

θα χωρέσει στο διεσταλμένο «εδώ και τώρα»

της ελάχιστής μου υπόστασης

Η ζωή και ο θάνατος

θα εναρμονιστούν με τους δεκαπέντε  συλλαβισμούς

που υπηρετούν την βαθιά ανάγκη μου

για τη ταύτιση με το Όλον

Ο δεκαπεντασύλλαβος

μοιάζει τότε να είναι η άνευ ορίων χώρου και χρόνου

δυνατότητα επικοινωνίας

μέσα στο ορατό και αόρατο σύμπαν

μεταξύ όλων και όλων

όλων και Όλου

Ερώτημα

Συνιστούν τα παραπάνω μια αλήθεια;

Πρόκειται για μια υπόθεση με πολιτισμική, γλωσσική και εθνική ταυτότητα;

Είναι μόνο μια επιθυμία μου;

Δείγμα δεκαπεντασύλλαβου:

Αγάπης σπίθα άστραψε μέσα στην καταιγίδα
και φώτισε τον κόσμο μου μ’ απρόσμενη ελπίδα
Κι αν γίνει ο ουρανός φωτιά κι η θάλασσα φαρμάκι
έχω τις λέξεις μου κουπιά κι έναν ρυθμό αεράκι
Άμα τα λόγια μου χαθούν στο χάος του απείρου
θα γίνει ο χτύπος της καρδιάς ιστός λεπτός ονείρου
Κι ο δεκαπεντασύλλαβος της χάρης πεμπτουσία
θα εξασφαλίσει μυστική άρρητη διαχρονία

Υστερόγραφο

Το παραπάνω δείγμα είναι το δήγμα του «εγώ» στην ποθούμενη ταπεινότητα
Έχω ακόμη πολύ δρόμο να διανύσω και μου χρειάζεται πολλή άσκηση του είδους
«Τατά-τατά-τατά-τατά / Τατά-τατά-τατάτα» μέχρι να σβήσουν οι λέξεις μου