Ο βασιλιάς είναι γυμνός

Όσο τα χείλη βάφω με κραγιόν

με αίσθηση ρουτίνας

σε in μπαράκια εύθυμα τον χρόνο μου περνώ και

ύστερα κοιμάμαι εσύ

φτιαγμένη με μπράτσα αδύναμα

ασκημένα να σκύβουν σε ώρα μεσαίωνα

απελπισμένα φωνάζεις

ο βασιλιάς είναι γυμνός·

απότομα ξυπνώ·

ταράζομαι.

Ο βασιλιάς για χρόνια είναι γυμνός

θαύμα χρειάζεται, σου λέω, να γίνει ένα θαύμα.

Τότε τις θάλασσες σκίζεις στα δυο

το σώμα σου στη φόρα βγάζεις

με απερισκεψία πλατύφυλλη μα εγώ

χώνω το πρόσωπο στο χώμα και

ήσυχα ξανακοιμάμαι.