Μια κουβέντα παραπάνω

Βρεθήκαμε μετά από καιρό

ο ένας δάγκωσε τον άλλο

βόγκηξα

δεν αισθάνθηκες κάτι

τραγουδήσαμε ένα φράγκο η βιολέτα

τραβήξαμε και δυο φωτογραφίες κι ύστερα

μάζεψα φθορά  απ΄ το πάτωμα

καμένα λόγια στις άκρες

τα πέταξα στα σκουπίδια

αλάφρωσα μα

τις φωτογραφίες μεγεθύνοντας

σημάδια είδα στα χείλη

ήττα και μοναξιά

δαγκώθηκα

στην τελική δε χάνεται ο κόσμος

μια κουβέντα παραπάνω να πεις.

Κορνίζωσα μάλιστα και τη φωτογραφία.

Θέμα οπτικής

Εκεί που τσουρουφλίζομαι

κι έχω αρπάξει από κάτω

μια σκέψη αρχίζει να με τριγυρνά

στάση ν΄ αλλάξω κι οπτική

στην προδοσία

να πω Ιούδας ήταν

πέρασε

συναίνεση να δείξω στο δράμα

να ξημερώσω βοριάς

ορίζοντες να καθαρίσω

βραχύς ο βίος, άλλωστε, κι ωραία

τα φιλιά.

Είμαι σε δίλημμα: λάθος εποχή

Λάθος σου λέω η εποχή για έρωτες και άλλα

συναισθηματικά μα εσύ

γερμένη στο μπράτσο του καναπέ

επιθυμία γυμνώνεις χειμώνα καιρό

φορούσε θαρρείς…

-δεν πρόσεξες

στο χέρι του κράταγε…

-δεν είδες

μύριζε ωραία

ναρκώθηκες

πόνος σε πιάνει και πάει παντού

στομάχι, κεφάλι, καρδιά

μετάφραση κάνουν

στη νοηματική.

Θες την επιθυμία σου να την ξεφορτωθείς;

Ε, άστη ν΄ ανθίσει.

 δεύτερες σκέψεις για εποχή

Δεύτερες σκέψεις εξομολόγηση κάνουν

λάθος πως είναι η εποχή τα μέλη σου

να λύνεις και

απ΄ το πλάνο τον βγάζεις

το πάτωμα σφουγγαρίζεις καλά

τα δάχτυλα μες τις γωνίες βάζεις

τις σκόνες σκάβεις

κόκκο να μην αφήσεις κι ενώ

τραγούδια ακούς

νοσταλγικά

το κρύο πάτωμα καθρέφτης γίνεται

εσένα βλέπεις χωρίς Θεό

βουλιάζεις

τελειώνει ο κόσμος σε πάτωμα καθαρό μα

σαν τελειώνει ο κόσμος

λάθος εποχή υπάρχει;